Pomiędzy Jarosławiem a Przemyślem teren fałduje się, dzięki czemu krajobraz staje się bardziej urozmaicony i malowniczy. Po wjechaniu na grzbiet kolejnego wzniesienia otwiera się piękny widok na położone w dolinie Sanu miasto, do którego szosa wiedzie zakosami w dół. Po chwili przejeżdżamy przez most na rzece i jesteśmy w centrum Przemyśla. Po krótkim poszukiwaniu noclegu instalujemy się w dogodnie położonym, nieodległym od historycznego centrum hotelu "Europejskim" i ruszamy w miasto.
Przemyśl jest najstarszym miastem regionu i zarazem jednym z najstarszych miast Polski. We wczesnym średniowieczu wchodził w skład tzw. Grodów Czerwieńskich, o które rywalizowały Polska, księstwa ruskie oraz Węgry. Pierwsze wzmianki źródłowe o Przemyślu pochodzą z ruskiej Kroniki Nestora, zwanej "Powieścią doroczną" (Повѣсть временныхъ лѣтъ) z 981 roku. Wspominają o nim również źródła hebrajskie (świadectwo Jehudy ben Kohena z lat 1028-1040). W roku 1018 Grody Czerwieńskie zostały przyłączone do Polski przez Bolesława Chrobrego wracającego z wyprawy kijowskiej, lecz już wkrótce - bo w 1031 roku - zostały na powrót zajęte przez księcia kijowskiego Jarosława Mądrego. Przemyśl został odzyskany przez króla Bolesława Śmiałego w 1071 roku, który ustanowił tu biskupstwo. Po kilkunastu latach miasto przeszło znów pod władzę Rurykowiczów, którzy ustanowili (książę Ruryk Ruścisłowicz) w nim stolicę ruskiego Księstwa Przemyskiego. W roku 1119 książę Wołodar zbudował w obrębie zamku przemyskiego katedrę prawosławną, jednakże w 1134 roku książę Wołodymirko przeniósł stolicę swojego księstwa z Przemyśla do Halicza, co osłabiło pozycję Przemyśla. Po wymarciu Ryrykowiczów o władzę na tych terenach rywalizowały Polska, Węgry i Wielkie Księstwo Litewskie.
Ostatecznie, Ruś Halicka została przyłączona do Polski za panowania Kazimierza Wielkiego. Po włączeniu do Korony, Przemyśl był stolicą rozległej Ziemi Przemyskiej. Po I rozbiorze Polski miasto znalazło się w zaborze austriackim, a w okresie autonomii galicyjskiej stało się jednym z najważniejszych miast Galicji. W tym czasie wybudowano tu trzecią co do wielkości (po Antwerpii i Verdun) twierdzę w Europie, która miała służyć "jako główny plac zaporowy w Galicji do obrony szlaków węgierskich".
Miasto jest siedzibą dwóch metropolii kościelnych - obrządku rzymskokatolickiego i greckokatolickiego. Przemyśl był także miastem, w którym najwcześniej w Polsce zaczęli osiedlać się Żydzi. W okresie międzywojennym stanowili oni ok. 30% tutejszej ludności. Choć większość ludności żydowskiej padła ofiarą Holocaustu w czasie II wojny światowej, w Przemyślu pozostały pamiątki kultury żydowskiej, a samo miasto do dziś jest w dużej mierze miastem wielokulturowym, gdzie obok siebie mieszkają przedstawiciele wielu narodów (Polacy, Ukraińcy, Cyganie), wyznań i obrządków (katolicy, prawosławni, protestanci, Świadkowie Jehowy).
Miasto ma swój niepowtarzalny, urzekający klimat i nastrój. Warto, nie spiesząc się, pospacerować po urokliwych uliczkach i zakątkach Starówki, zajrzeć do pamiętających różne epoki kościołów i innych zabytków, odpocząć w otaczającym miejscowy zamek parku, czy wstąpić na kawę i ciastka do którejś ze staromiejskich stylowych kafejek. Zachwycają detale starych kamieniczek, pamiętających czasy c.k. monarchii oraz wcześniejsze epoki. Uliczkami Starego Miasta, które bądź to wznoszą się, bądź opadają można dotrzeć niemal do wszystkich godnych zwiedzania miejsc. Nasz pobyt był, niestety, zbyt krótki by zobaczyć wszystkie interesujące nas zabytki. Prawosławne cerkwie, żydowskie synagogi oraz zespół fortyfikacji Twierdzy "Przemyśl" zostawiamy sobie na kolejną wizytę, miejmy nadzieję - w niedalekiej przyszłości.
