Komentarze użytkownika jolrop, strona 47

Welcome to Kolumber:).

Iwonko! Muszę przyznać, że i ja pisząc ten odcinek miałam dużo przyjemności, choć tak rozciągnęłam go, ze wzg. na inne obowiązki w czasie. Iran jest piękny, a wsppomnienia z podróży po nim mogą być tylko miłe. Pozdrawiam.

Irenko! Rzeczywiście ostatnie 3 dni uważam za najciekawsze, choć to Yazd, a nie Isfahan wydaje mi się najbardziej irańskim miastem. Tu miałam więcej czasu dla siebie, mogłam pogapić się i porozmawiać z tubylcami. Iran to było niesamowite przeżycie.

Piotrze! Nie znam świątyni w której następowałaby wymiana poglądów. Już Chrystus wyrzucił kupców, którzy tak naprawdę byli wymieniaczami pieniędzy, ze świątyni i nie chciał słuchać ich argumentów. Mahomet jako prorok Allaha też nie wdawał się w dyskusje, tylko mówił jak żyć. Jahwe to już w ogóle był strasznie autokratyczny, z nikim się nie komunikował, nawet Mojżeszowi nic nie powiedział, tylko kamienne tablice mu dał. Więc transfer myśli w obie strony trudno zobaczyć. Po powrocie z Iranu coraz bliższa jestem twierdzeniu, że to człowiek wymyślił boga, bo był mu potrzebny.

Piotrze! Odnosząc się do zdjęć. Ejwan nie należy do Meczetu Piątkowego, zdobienia murów meczetu są niepowtarzalne i piękne nad wyraz, Hussain to ulubiony imam Irańczyków, uznawany za bohatera, stąd niemal bałwochwalcze uwielbienie, muzułmanki siedziały na podwórku, więc trudno wyczuć jak z tą modlitwą.

Cieszę się Piotrze, że podobają Ci się moje relacje. Jeśli chodzi o Iran, to nie może być inaczej, bo to wyjątkowy klejnot wśród państw, które odwiedziłam. Dziękuję za wizytę.

Piotrze! Dzięki za wszystkie komentarze. Masz rację. Nic tak dobrze nie wpływa na poprawę nastroju, jak przywracanie wiary w zdrowy rozsądek współobywateli.

Irenko! Ilość tekstu wynika z przyjemności, jaką daje mi pisanie i pozwala przypomnieć sobie te cuda, które widziałam.

Dzięki, Ryszardzie za miłe słowa o wrażeniach z Isfahanu. Pozdrawiam.

Bardzo miła podróż. Kiedyś chodziłam po górach, Tatry i Karkonosze to moje ulubione pasma. Najsympatyczniejsze te spotkania z ludźmi. I jak słusznie zauważyłeś, kilka słow w roznych jezykach sprawia, ze mozna porozmawiac. Kocham Włochy i włoska kuchnie, a miasteczka sa po prostu sliczne. Gratuluje takiej wedrówki. Ze wszech miar udana. I zdjecia piekne. Dziekuje i pozdrawiam.