Bolimów to spora wieś położona między Nieborowem i Sochaczewem. Do XIV wieku należał do kasztelanii łowickiej, potem wszedł w skład Księstwa Rawskiego, którego władca Siemowit III nadał mu około roku 1370 przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim. Później był niewielkim miastem, lokowanym przez księcia mazowieckiego Siemowita V (1389-1442) w latach 30. XV wieku. W roku 1476 Bolimów wraz z resztą ziemi sochaczewskiej przyłączony został do Korony, a w 1481 roku stał się własnością króla Kazimierza IV Jagiellończyka. W roku 1519 przywilej lokacyjny Bolimowa potwierdził król Zygmunt I Stary. Około roku 1580 miasto stało się siedzibą starostwa niegrodowego. Lata największej świetności przeżywało w XVI i w pierwszej połowie XVII wieku. Rozwijało się rzemiosło. Liczni byli zduni, bednarze, smolarze, kołodzieje, garncarze i inni. Działał wówczas w Bolimowie jeden z największych tartaków w Rzeczypospolitej zwany „bolimowską piłą”. Miasto liczyło wtedy blisko trzy tysiące mieszkańców, miało trzy kościoły, młyn, łaźnię miejską, jatki, karczmy oraz drewniany dwór starościński. W XVIII wieku, jednym ze starostów Bolimowa był mecenas sztuki i kompozytor poloneza „Pożegnanie Ojczyzny”, Michał Kleofas Ogiński (1765-1833). Dynamiczny rozwój miasta przerwany został przez „potop”. Miasto spalone zostało przez Szwedów w 1657 roku. W tym samym roku kolejnych spustoszeń dokonały wojska Rakoczego. Miary klęsk dopełniły kolejne zarazy w latach 1658, 1667, 1710 i 1713.
W trakcie Powstania Listopadowego w Bolimowie przez pewien czas przebywał generał Jan Skrzynecki. Tutaj też pozbawiono go dowództwa i przekazano je generałowi Dembińskiemu. W czasie Powstania Styczniowego miasto było bazą partii sformowanej przez byłego oficera armii carskiej Władysława Stroynowskiego. W 1870 roku, za udział w Powstaniu car ukarał Bolimów kontrybucją i pozbawieniem praw miejskich..Podczas I wojny światowej, w okresie od grudnia 1914 roku do lipca 1915 roku, w pobliżu Bolimowa przebiegała linia frontu, a w 1915 roku armia niemiecka dwukrotnie użyła tu broni chemicznej. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku w okolicy Bolimowa działały jednostki 10. DP armii „Poznań”. W latach okupacji utrzymywało się tu kilka oddziałów partyzanckich AK i GL. Obecnie Bolimów jest siedzibą władz gminy.
Przejeżdżając przez miejscowość warto zatrzymać się i obejrzeć dwa późnorenesansowe jednonawowe kościoły - św. Anny (z 1635 roku) i św. Trójcy (z 1667 roku), będące przykładem architektury sakralnej XVI wieku, łączącej w sobie elementy gotyckie z formami i motywami renesansu włoskiego.
