Kolejnym przystankiem na trasie wycieczki była Arkadia - wieś położona w pobliżu Łowicza. Pierwotnie wieś ta nosiła nazwę Łupia, a pierwsze wzmianki o niej pochodzą z XV wieku. Od roku 1446 należała do kapituły łowickiej. W miejscowości znajduje się słynny ogród romantyczny w stylu angielskim założony przez Helenę z Przeździeckich (1753-1821), żonę Michała Hieronima Radziwiłła (1744-1831) właściciela pobliskiego Nieborowa, która zakupiła Arkadię w 1777 roku.
W owych latach dotarł do Polski nowy styl ogrodowy zwany angielskim, który narodził się na początku wieku w Anglii, a później ogarnął stopniowo liczne kraje europejskie. Styl ten zdecydowanie przeciwstawiał się sztuczności i regularności ogrodów barokowych, propagując swobodne i nastrojowe kompozycje ogrodowe sprzężone z sentymentalnym bądź symbolicznym sztafażem złożonym z różnych form i konstrukcji architektonicznych nawiązujących do antyku, średniowiecza, życia wiejskiego, a nierzadko także do zamorskich form egzotycznych. Styl ten przeobrażał się również ku wizji ogrodu romantycznego.
Architektoniczną i ogrodową oprawę parku w Arkadii opracował Szymon Bogumił Zug (1733-1807) przy dużym osobistym zaangażowaniu i udziale księżnej Heleny Radziwiłłowej. Pomysły architektoniczne szkicowali Jan Piotr Norblin (1745-1830) i Aleksander Orłowski (1777-1832), a do roku 1797 realizował je Zug, a później Henryk Ittar (1773-1850). Do zakładania ogrodu księżna przystąpiła wiosną 1778 roku, lecz rozwijała go i komponowała dalej aż do swojej śmierci w 1821 roku. Pierwszymi budowlami, które powstały na brzegu spiętrzonego w 1781 roku wielkiego stawu, były Kaskada i Chata przy Wodospadzie (1781), a nieco później Przybytek Arcykapłana (1783) i Świątynia Diany (1783-1785) z plafonem Norblina wyobrażającym Jutrzenkę oraz Akwedukt (1784). W latach 1785-1789 został zbudowany na Wyspie Topolowej symboliczny Nagrobek Księżnej z wieloznaczną sentencją łacińską Et in Arcadia ego, wzorowany na Grobowcu Jeana Jacquesa Rousseau w Ermenoville, a także wzniesiona z polnych głazów Grota Sybilli, rustykalne Chatki Filemona i Baucydy oraz Łuk Kamienny, Zakątek Melancholii, Brama Czasu, krąg ołtarzowy na Wyspie Ofiar. W latach 90. XVIII wieku kontyuowana była rozbudowa Arkadii pod kierunkiem Zuga. Powstał wtedy Dom Murgrabiego i Domek Gotycki nad Grotą Sybilli. W ostatnich latach XVIII wieku zostało urządzone w Świątyni Diany wnętrze Gabinetu Etruskiego z neoklasycystycznym wystrojem i malowidłami Michała Płońskiego (1778-1812) i Aleksandra Orłowskiego.
Około 1800 roku następuje zwrot księżnej ku estetyce ogrodu romantycznego. W tym czasie ogród w Arkadii wychodzi z niewielkiego i zamkniętego dotychczas obszaru parku sentymentalnego na okoliczne rozległe pola, swobodnie wkomponowujac osie widokowe i nowe budowle w rozległą przestrzeń naturalnego krajobrazu. Zamierzenia księżnej z tego okresu realizował w Arkadii młody romantyczny wizjoner, niezwykle utalentowany architekt nowego pokolenia Henryk Ittar. Powstał wtedy Grobowiec Złudzeń (1800), Cyrk Rzymski (1803) i Amfiteatr (1804). Nieco później zbudowany został Domek Szwajcarski kryjący w sobie baśniowe ,,wnętrza kryształowe'' (1810), który księżna umiejscowiła wśród wiejskiej zabudowy. W ten charakterystyczny dla epoki romantyzmu sposób Helena Radziwiłłowa wprowadziła do swojego ogrodu zarówno baśniowość, jak i ludowość, a urządzone w 1814 roku w Domku Gotyckim ,,mieszkanie rycerza'', poświęcone synowi Michałowi Gedeonowi, bohaterskiemu generałowi napoleońskiemu, nawiązało także do romantycznych uniesień patriotycznych, powszechnych wśród warstw oświeconych w okresie tuż po utracie niepodległości przez Polskę. Wcześniejszy ideowo-filozoficzny program ogrodu, oparty na skojarzeniach mitologicznych, literackich, a nawet na rytach masońskich, od początku istnienia ogrodu był zdominowany przez symbolikę znaczeń zaszyfrowanych w kompozycji założeń architektonicznych, także w małych formach ogrodowych, w sentencjach umieszczanych na budowlach, tablicach i głazach, nawet w ukształtowaniu nasadzeń zieleni i kwiatów. Stąd nazwy poszczególnych budowli i konstrukcji ogrodowych, jak Przybytek Arcykapłana, Świątynia Diany (Miłości, Mądrości), Grota Sybilli, Grobowiec na Wyspie Topolowej, Domek Gotycki, Grobowiec Złudzeń i im podobne.
Księżna Helena Radziwiłłowa zgromadziła w Arkadii bogatą kolekcję sztuki antycznej oraz rzeźb antykizujących i kopii dzieł antycznych, a także ,,starożytności'' średniowiecznych i renesansowych, z których utworzyła swoiste muzeum w Świątyni Diany.
