Podróż Na zachód od Warszawy - Puszcza Mariańska

Puszcza Mariańska (kiedyś Puszcza Korabiewicka) to wieś, położona nad dopływem Rawki, rzeką Korabiewką w pobliżu Żyrardowa. W miejscowości znajduje się klasztor księży marianów. 

W 1661 roku do Puszczy Korabiewskiej przybył weteran wojen moskiewskich i szwedzkich Stanisław Krajewski ze swoimi towarzyszami. Z czasem dołączyli do nich dwaj dalsi towarzysze. Zbudowali oni tu kaplicę pod wezwaniem św. Michała Archanioła oraz cztery małe cele, w których zamieszkali, jako pustelnicy.  W roku 1670 Stanisław Krajewski, z tytułu swych zasług otrzymał od króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego kawałek terenu na własność. W 1673 roku przybył do Puszczy o. Stanisław Papczyński, który założył tu Instytut Księży Marianów (Rekolektantów) - późniejsze Zgromadzenie Księży Marianów. W tutejszym klasztorze w sierpniu 1683 roku zatrzymał się król Jan III Sobieski w drodze pod Wiedeń. Według legendy, władcy śpiącemu pod przyklasztorną lipą, przyśniła się Matka Boska, obiecując mu zwycięstwo nad Turkami. Po wiktorii pod Wiedniem król miał ponownie tu odpoczywać. Uwiarygodnić mają to prezenty pozostawione w czasie drogi powrotnej m.in.: czaprak turecki, z którego uszyto kapę.

W 1700 roku została ukończona budowa modrzewiowego kościoła na wzgórzu. W 1755 roku kościół, dzięki pomocy rodziny Sanguszków z Guzowa, został powiększony o nawę. W 1864 roku dochodzi do kasaty Konwentu Księży Marianów w Puszczy Mariańskiej przez władze carskie, jednak do roku 1879 kościołem zarządza jeszcze jeden z Marianów - o. Piotr Komorowski. Od 1870 roku kościołem opiekują się i posługują w nim księża diecezjalni. W 1891 roku opiekę nad kościołem przejmuje ks. J. Łagodziński, w kościele dobudowuje wieżę i dąży do utworzenia parafii, która zostaje erygowana w 1906 roku p.w. św. Michała Archanioła. W 1957 roku posługę w parafii podejmują Księża Marianie, lecz po dwóch latach zostają zmuszeni przez władze do opuszczenia placówki, którą ponownie przejmują księża diecezjalni. W 1968 roku Księża Marianie ponownie wracają do parafii i swego klasztoru. 

W 1993 roku w wyniku podpalenia spłonął zabytkowy kościół p.w. św. Michała Archanioła oraz XVII-wieczny klasztor. Zapadła decyzja o budowie nowego kościoła, którego architektami są: Krzysztof Dyga, Andrzej Nasfeter i Janusz Pachowski. W 1998 roku otwarto dla wiernych nowy kościół. W 1999 roku umieszczono w jego głównym ołtarzu ikonę Matki Bożej wykonaną w 1996 roku przez włoską malarkę Lię Camisamo, stanowiącą dar Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich z USA. W miedzyczasie trwa rekonstrukcja wnętrza odbudowywanego drewnianego kościoła p.w. św. Michała. W roku 2000 ma miejsce uroczysta konsekracja nowego kościoła p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP przez ks. biskupa. Alojzego Orszulika.