Radzyń Chełmiński to niewielkie miasto, położone na Pojezierzu Chełmińskim, 15 km na wschód od Grudziądza, przy drodze do Wąbrzeźna. W XI wieku istniał tu gród pruski, zdobyty w 1015 roku przez Bolesława Chrobrego. Później powstała tu osada, która w roku 1234 i ponownie w roku 1285 uzyskała lokację na prawie miejskim chełmińskim. W roku 1231 Radzyń wraz z resztą Ziemi Chełmińskiej dostał się pod panowanie Krzyżaków. Wybudowali oni tu warowny zamek Rehden i utworzyli komturstwo. W 1440 roku miasto przystąpiło do antykrzyżackiego Związku Pruskiego, a po wojnie trzynastoletniej, na mocy II pokoju toruńskiego zostało włączone do Prus Królewskich, przechodząc pod panowanie Polski. W okresie porozbiorowym Radzyń Chełmiński znalazł się pod zaborem pruskim. Do Polski powrócił w 1920 roku, po ratyfikacji traktatu wersalskiego po I wojnie światowej.
