Szymbark to obecnie niewielka wieś, położona około 10 km na północ od Iławy. Znajdują się tu okazałe ruiny biskupiego zamku kapituły pomezańskiej. Budowę zamku w Szymbarku zainicjował przypuszczalnie w latach 70. XIV stulecia proboszcz kapituły pomezańskiej Henryk ze Skarlina. O fundatorze oraz dacie "zamknięcia bramą" informowała niegdyś umieszczona ponad bramą inskrypcja: "Hec Porta Constructa Est Anno Domini MCCCLXXXVI Tempore Fratris Henrici De Skarlin Prepoziti", co można przetłumaczyć mniej więcej tak: "Brama wzniesiona została roku pańskiego 1386 za czasów brata Henryka ze Skarlina - prepozyta". Niektórzy historycy prezentują odmienny pogląd, zgodnie z którym proces wznoszenia warowni rozpoczął się dużo wcześniej, być może jeszcze w XIII stuleciu. Nie ma natomiast rozbieżności co do historii miejsca, w jakim ona powstała - powszechnie przyjmuje się, iż w czasach przedkrzyżackich istniał tutaj otoczony wodą ufortyfikowany gród pruski. W ciąg murów zamkowych było wbudowane 10 wież. Zamek otoczony był fosą, a od wschodu prowadził do niego most zwodzony. W czasie wojny trzynastoletniej w latach 1454-1466, kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk.
Po sekularyzacji Zakonu warownia przeszła w posiadanie rodziny von Polenz, później zaś - w ręce Eulenburgów, Schliebenów i w końcu - rodu Finck von Finckenstein. W XIX wieku, na miejscu mostu zwodzonego zbudowano, zachowany do dziś most stały. Pod koniec II wojny światowej w zamku stacjonowały oddziały SS. Po przejściu frontu zajęły go wojska sowieckie, by później (na początku 1946 roku) spalić zabudowania mieszkalne wraz z wyposażeniem.,
