Do miejscowości Certosa di Pavia wybraliśmy się z Alzate Brianza na całodniową wycieczkę w maju 1998 roku. Znajduje się tam zespół klasztorny, położony około 8 km na północ od Pawii, którego początki sięgają XIV wieku. Jest jednym z najważniejszych zabytków późnogotyckich we Włoszech. Klasztor został zbudowany na skraju parku i terenów myśliwskich rodziny Viscontich, ówczesnych władców Mediolanu, którzy w Pawii mieli swoją rezydencję. Był on przeznaczony dla zakonu kartuzów, sprowadzonego ze Sieny z inicjatywy Giangaleazzo Viscontiego, a właściwie - jego żony Katarzyny. Budowa klasztoru i kościoła, rozpoczęta w 1396 roku trwała sto lat.
Projekt został powierzony Bernardowi da Venezia, z którym współpracowali Cristoforo da Conigo i Giacomo da Campione. Kościół, który miał być mauzoleum dynastii książąt Mediolanu, został zaprojektowany w stylu gotyckim, jako ogromna budowla z trzema nawami. W międzyczasie we Włoszech zaznaczył się silny wpływ renesansu, więc reszta kościoła z łukowatymi galeriami, kopułą i krużgankami została zaprojektowana na nowo przez Guiniforte Solariego. Następnie, pracami kierował Giovanni Antonio Amadeo. Kościół został konsekrowany w maju 1497 roku. Mnisi kartuscy zostali usunięci z klasztoru w 1782 roku przez cesarza Józefa II Habsburga, który skonfiskował dobra wszystkich zakonów kontemplacyjnych w granicach swego państwa. Klasztor przeszedł w roku 1784 w ręce cystersów, a w roku 1789 - karmelitów. W roku 1810 klasztor został zamknięty. Kartuzi powrócili tu w 1843 roku. Od 1866 roku klasztor został uznany za zabytek stanowiący dziedzictwo narodowe, skutkiem czego było jego upaństwowienie. Aż do 1880 roku kartuzi zamieszkiwali w klasztorze. Obecnie przebywają tam cystersi.
