Podróż Peru 2008r - Zabytki Cusco i okolicy

19.04.2008r Cusco otoczone jest malowniczymi szczytami Andów. Miasto zostało założone przez pierwszego władcę Inków Manco Capaca w 1043 roku. Nazwa miasta oznacza centrum, pępek świata. W 1533 r. Cusco zostało zdobyte przez Francisco Pizarro. W centralnej części miasta znajduje się plac o wymiarach 550 x 250 m. Przez plac przepływała rzeka Huatanay. Na placu zbudowano pałac władcy Inków, zwany Ccsana, Dom Dziewic Słońca Acllas oraz pałac Huayna Capaca Amarucancha. Główną budowlą była świątynia Słońca - Coricancha. Obecnie na jej ruinach znajduje się klasztor dominikanów. Spacerując po Cusco można dostrzec wiele zabytków, które są pozostałościami po Imperium Inków. Warto też zwrócić uwagę na zabytki z czasów konkwistadorów. Z góry widać morze czerwonych dachówek falujące między górami. Hiszpańscy architekci wznieśli miasto na solidnych inkaskich fundamentach z XIII-XV w., które w wielu miejscach sięgają do poziomu pierwszego piętra. Sercem Cusco jest ogromny Plaza de Armas. Wokół piętrowe domy z pięknymi drewnianymi balkonami i obszernymi arkadowymi podcieniami. Przy placu stoi monumentalna XVI-wieczna katedra w stylu kolonialnym. W misternych zdobieniach licznych ołtarzy elementy chrześcijańskie przeplatają się z indiańskimi. Na obrazie "Ostatnia wieczerza" pędzla miejscowego artysty na półmisku przed Chrystusem leży... pieczona świnka morska, tutejszy przysmak. Wnętrze katedry ocieka złotem i srebrem. Szkoda tylko, że pochodzą one ze zrabowanych inkaskich świątyń i aby je zdobyć, przetopiono bezcenne dzieła sztuki. Najbardziej ucierpiała pobliska Coricancha - Świątynia Słońca, do której ściągali pielgrzymi z całego królestwa. Jej ściany pokrywało, co najmniej półtorej tony złota. Dziś ogołocone mury i tak zachwycają idealnie gładką powierzchnią bez żadnego spoiwa. Później powstał tu katolicki klasztor - z daleka widać dobudowane przez Hiszpanów fragmenty połączone zaprawą grubą na dwa palce. Mniejsze świątynie były poświęcone księżycowi i innym ciałom niebieskim. Działało tu również obserwatorium, w którym Inkowie dokonywali obliczeń astronomicznych. Obecnie na dziedzińcu dorabiają sobie aktorzy ubrani w imitacje barwnych królewskich szat. Mogą udzielić ślubu w języku keczua albo nadać wysokie odznaczenie państwowe. Po śniadaniu obejrzymy kilka zabytkowych budowli w pobliżu miasta: Sacsahuaman, Kenko, Puca - Pucara, Tambomachay. Twierdza w Sacsahuamán znajduje się w pobliżu Cusco, na zboczach Sacsahuamán. Obecne Sacsayhuamán (zadowolony jastrząb) to tylko jedna piąta dawnej zabudowy. Hiszpanie używali kamieni, z których wzniesiona była twierdza, do budowy własnych domów w Cusco. Pozostawili tylko największe bloki skalne, w tym jeden ważący 300 ton. Niektóre pojedyncze bloki kamienne miały 5 metrów wysokości, a ułożony z nich mur w niektórych miejscach sięgał aż 18 metrów. Inkowie budowali Cusco na planie w kształcie pumy, której głową była forteca Sacsayhuamán. Tworzyły ją trzy rzędy zygzakowatych murów zewnętrznych, symbolizujących zęby pumy, oraz wzgórze Rodadero z wałami obronnymi, gładzonymi głazami i pięknie rzeźbionymi kamiennymi ławami. Twierdza Sacsayhuamán miała duże znaczenie religijne i strategiczne. Tutaj stoczono jedną z najbardziej krwawych bitew między Hiszpanami a zbuntowanym Inką Manco Capakiem. Została zbudowana w XV wieku z kamieni. To właśnie w tej twierdzy bronił się przez pięć miesięcy Manco Inca w 1536. Wewnątrz zniszczonej przez hiszpańskich najeźdźców twierdzy znajdowały się magazyny żywności i domy mieszkalne. Obydwie płynące przez Dolinę Inków rzeki, Tullumayo i Huatanay, często występowały z brzegów. Inkowie uregulowali je, budując przy tym akwedukty dostarczające wodę do Cusco. Inkowie określali swoje imperium nazwą Tahuantinsuyo - Państwo Czterech Stron Świata, a swoją stolicę również podzielili na cztery sektory. Z każdego z nich prowadziła jedna droga w jedną ze "stron świata". Kursowali po nich długodystansowi piesi posłańcy nazywani chasquis. Biegli i roznosili w głąb państwa wiadomości i rozkazy władcy. W dzielnicy miasta nazywanej Coricancha (Złoty Pałac) znajdowała się największa świętość Inków - Świątynia Słońca. Dla prostego ludu, zajmującego się różnorakimi robotami i rzemiosłem, przewidziane były zewnętrzne dzielnice. W najbliższej okolicy Cusco leżą Tambomachay.  Zabytek ten nazywany jest El Bańo del Inca, czyli Łaźnią Inki. Mógł mieć znaczenie rytualne, gdyż Inkę czczono jako "pana wody". Źródlana woda o właściwościach leczniczych spływa po wygładzonych kamieniach do nisz, a potem do niewielkiej sadzawki. Puca Pucara. W pewnych porach dnia niewielkie ruiny Puca Pucara wydają się czerwone, stąd tez ich nazwa "czerwony tort". Qenko (Kenko) to ciekawe skalne sanktuarium, które tworzy kamienna konstrukcja wokół megalitu intihuatana stanowiącego gnomon. Ogromny głaz zasłania grotę uważaną za grobowiec Inki Pachacuteca. Skałę pokrywają rzeźby roślin i zwierząt symbolizujące panowanie Inki nad naturą. W niszach prawdopodobnie składano mumie przygotowane do rytuałów pogrzebowych. Zwiedzanie Cusco - spacer po zabytkowym centrum, gdzie na każdym kroku widać ślady inkaskich budowli. Pierścień satelitarnych wsi w wykorzystywanym rolniczo otoczeniu miasta zapewniał dostawy żywności dla stolicy. Huaccapayta - "Święty Plac" imperium Inków - przekształcono za panowania Hiszpanów w Plaza de Armas. Tutaj, na fundamentach pałacu ósmego Inki Wirakoczy, wzniesiono katedrę. Na ruinach zniszczonej świątyni Małżonki Słońca powstał klasztor Santa Catalina, na fundamentach pałacu Huayna Capac - kościół jezuitów La Kompania. Plac dawnej Świątyni Słońca zajmuje kościół i zabudowania klasztoru dominikanów. Budowę potężnej katedry rozpoczęto w 1560 roku, ciągnęła się ona przez prawie 100 lat. Silne trzęsienie ziemi w 1650 roku omal nie zniweczyło wysiłków budowlanych. Jednak solidne fundamenty inkaskiego pałacu wytrzymały. W 1654 roku katedrę konsekrowano, ale dopiero cztery lata później, wraz z ukończeniem obydwu wież wysokich na 33 metry, definitywnie zamknięto jej budowę. Przybyli w 1571 roku do Cusco jezuici pragnęli wznieść kościół wspanialszy od katedry, ale po trzęsieniu ziemi w 1650 musieli rozpocząć budowę swojego kościoła La Compańia od początku. Ukończono go dopiero w 1668 roku. Świątynię tę uważa się za najpiękniejszy kościół w Cusco, a jego wystrój - za najbogatszy w całym Peru. Fasada ponad głównym portalem między obydwiema wieżami jest znakomitym przykładem połączenia plateresco i churrigueryzmu, dominujących w Andach barokowych stylów budownictwa sakralnego. Santo Domingo, kościół i klasztor zakonu dominikanów - byli oni pierwszymi zakonnikami, którzy przybyli do Peru - mocno ucierpiał podczas silnego trzęsienia ziemi, które nawiedziło miasto w 1950 roku. Obecnie większe zainteresowanie niż ruiny kościoła budzą pozostałości murów Świątyni Boga Słońca, która stała tutaj za czasów Inków. Cusco liczące obecnie 300 tys. mieszkańców jest archeologiczną stolicą Ameryki i najstarszym, nadal zamieszkanym miastem kontynentu. Dziś pełni rolę stolicy departamentu oraz jest ważnym węzłem komunikacyjnym Ameryki Południowej. Leży na wysokości 3326 m n.p.m Po południu czas wolny. Po zrobieniu zdjęć wybraliśmy się do restauracji na piwo i naleśniki. Wieczorem uroczysta kolacja w restauracji przy Plaza de Armas. Powrót do hotelu i nocleg.