Klasztor w Tyńcu położony jest na wapiennej skale, skąd rozpościera się wspaniały widok na Wisłę. Dziś to przede wszystkim miejsce kultu religijnego. Część klasztoru dostępna jest dla zwiedzających. Można również odwiedziś sklep a artykułami benedyktyńskimi, w którym znajdziemy m.in.: mieszanki ziół, miody, herbatki, konfitury i wiele innych. Na dziedzińcu klasztoru widoczne są fragmenty bardzo starego muru, a także znajduje się tu studnia przykryta daszkiem, który wykonano bez użycia gwoździ.
Opactwo Benedyktynów to najstarszy klasztor znajdujący się na terenie naszego kraju. Pierwsi benedyktyni przybyli tu ok. połowy XI w. Pierwszym opatem Tyńca był Aron, który pełnił jednocześnie funkcję biskupa krakowskiego. W pierwszej połowie XIII stulecia założenie klasztorne zostało otoczone kamiennym murem obwodowym z basztami. Nie uratowało go to jednak od zniszczeń, będących efektem najazdu tatarskiego w roku 1260. Wiek XVII to przede wszystkim zniszczenia ze strony Szwedów. Wkrótce jednak udało się klasztor odbudować i otoczono go nowymi murami. Dużą rolę odegrał w czasie konfederacji barskiej. Konfederaci barscy przygotowywali miejsca oporu przeciw wojskom rosyjskim, którymi dowodził generał Aleksander Suworow. W 1769r. klasztor dostosowano do potrzeb obrony; zamienił się on w fortecę. Główne walki o Tyniec rozpoczęły się 20 V 1771 i trwały kilkanaście miesięcy, aż do kapitulacji, którą konfederaci złożyli względem wojsk austriackich. W wyniku działań wojennych, opactwo uległo poważnemu zniszczeniu. Podpisany w 1772 r. traktat rozbiorowy spowodował, że Tyniec znalazł się poza granicami Polski. Kolejne kampanie wojenne, związane z Napoleonem, przyczyniły się do dalszego zniszczenia i upadku opactwa.
W roku 1831 zabudowania klasztorne strawił pożar, w efekcie którego zostały one opuszczone, a całe założenie szybko popadło w ruinę. Przez ponad sto lat tereny opactwa pozostawały niezamieszkane i dopiero w sierpniu 1939, na miesiąc przed II wojną światową wprowadziło się do niego jedenastu belgijskich mnichów pod przywództwem ojca Karola van Oost. W niedługi czas po wojnie rozpoczął się proces odbudowy historycznego zabytku, który trwa po dziś dzień. W międzyczasie, w roku 1968 klasztor wrócił do godności opactwa.
źródło:
www.tyniec.benedyktyni.pl
www.zamkipolskie.com
