Przed podróżą z Luang Prabang do Vang Vieng należy rozważyć zjedzenie dość lekkiego posiłku, czy nawet zabezieczenie się jakimiś lekami na chorobę lokomocyją. Droga przez 7 godzin nieustannie wije się miedzy malowniczymi górami. Niemal wszystkie mijane wioski położone są na stromych graniach, ledwie mieszcząc się po jednej stronie drogi. Ciasne zakręty nie przeszkadzają kierowcom w wyprzedzaniu, ale jakimś cudem unikają wypadków, a przynajmniej gęsta dżungla skrzętnie to ukrywa...
Nasz autobus, pomimo najbardziej "wypasionego" wyglądu nie omieszkał zepsuć się kilka razy. Na domiar złego szyby były pokryte jakimiś paskudnymi powłokami rujnującymi niemal każde zdjęcie (dzięki ci Photoshopie!...)
Vang Vieng jest wyjątkowo popularną, pięknie położoną wioską. W przeciwieństwie do spokojnych wysp na południu Laosu, turystyka przekształciła to miejsce w jedną wielką imprezownię, słynną z barów całodobowo puszczających serial "Przyjaciele" oraz niezwykłymi "tour de bar"... Wieczorami wioska robi się dużo głośniejsza, wiec nocleg warto dostosować do nocnych planów.
Z braku czasu wybraliśmy się na wycieczkę "Vang Vieng Experience", czyli wszystko po trochu - trekking, jaskinie, spływ kajakiem... Trekking to oczywiście krótki spacerek, mijając kilka wsi górali, zachęconych do przeprowadzki na niziny możliwością częstszych zbiorów ryżu. Jaskinie może nie są imponujące, ale za to mają spore nacieki wapienne wspaniale mieniące się w świetle latarki. Co więcej można wszystkiego dotknąć, popukać, a nawet i ułamać... :-/
Płynąc kajakiem minęliśmy typowych vang-viengovych turystów godzinami unoszących się na dętkach od baru do baru z piwkiem w ręku. Pogoda niestety nie dopisała i zaczął padać deszcz. Na domiar złego ochota na "western style" jedzenie skończyła się gorączką, wymiotami i innymi przykrymi dolegliwościami. Bez żalu wróciliśmy do pysznej lokalnej kuchni.
