Mahé to największa wyspa archipelagu Seszeli. Ma 17 km szerokości i 26 km długości, zajmuje powierzchnię 157,3 km². Wyspa znajduje się na podłożu granitowym i jest górzysta (najwyższy szczyt - Morne Seychellois wznosi się na 905 m n.p.m. i objęty jest ochroną w ramach Parku Narodowego Morne Seychellois). Na północnym wschodzie wyspy znajduje się Port lotniczy Mahé, który został otwarty w 1971 roku. Na południowym zachodzie znajduje się Morski Narodowy Park Baie Ternay, Morski Narodowy Park Port Launay oraz Uniwersytet Seszeli. Ok. 90% ludności Seszeli mieszka na Mahé (jej populacja wynosi 77 tys. mieszkańców). Znajduje się tu stolica państwa oraz jego jedyny port - Victoria.
Wyspa bierze swą nazwę od imienia francuskiego gubernatora Isle de France (dzisiejszego Mauritiusa) - księcia Bertranda-François Mahé de La Bourdonnais (1699-1753). Po raz pierwszy pierwszy przybyli na nią Brytyjczycy w 1609 roku i nie była potem odwiedzana przez Europejczyków aż do 1742 roku (wyprawa Lazare'a Picaulta). Do roku 1814 wyspa pozostawała kolonią francuską, później należała do Wielkiej Brytanii. W roku 1976 stała się częścią niepodległych Seszeli.
Mahé oferuje turystom wyjątkową różnorodność krajobrazów. Z jednej strony roztaczają się tu niezapomniane widoki na góry, porośnięte tropikalnym lasem, a z drugiej - kuszą cudowne plaże. Na Mahé jest ich ponad 70, wszystkie z drobnym, białym, proszkowym piaskiem i obfitą szatą roślinną.
W lasach na wyspie Mahé występują rzadkie rośliny endemiczne, takie jak skrajnie zagrożone wyginięciem „drzewo meduzowe”, czyli Medusagyne oppositifolia. Znaleziono dwadzieścia parę płodnych osobników tego gatunku, wszystkie właśnie tutaj, na granicie, w palącym żarze przeplatanym ulewnymi deszczami, czego większość innych roślin nie jest w stanie wytrzymać. Inną z takich roślin jest owadożerny dzbanecznik Perville'a (nepenthes pervillei), rosnący na skalistych i mocno nasłonecznionych obszarach w pobliżu granitowych szczytów na wysokości między 350 do 500 m n.p.m. Występuje tu także wiele unikalnych gatunków orchidei.
Zachodnie wybrzeże Mahé pokrywa pas przepięknych plaż i wypełniają doskonałe miejsca zakwaterowania, ale wszędzie jest pełno ukrytych klejnotów. Gdziekolwiek się zamieszka, raj będzie na wyciągnięcie ręki - 15-20 minut jazdy samochodem wystarczy, by dotrzeć do zachwycających zakątków wyspy. Wschodnie wybrzeże jest bardziej zabudowane, ale nie oznacza to, że nie znajdziemy i tu atrakcyjnych miejsc. Choć olśniewająca linia brzegowa Mahé jest niewątpliwie największą atrakcją wyspy, amatorzy pieszych wędrówek powinni poświęcić nieco czasu na wyprawę do górzystej, centralnej części wyspy. Piękny Park Narodowy Morne Seychellois pokrywa aż 20% obszaru Mahé. Obejmuje on różnorodne siedliska naturalne - od nadmorskich lasów namorzynowych do skalistego najwyższego szczytu całego archipelagu, wznoszącego się na wysokość 905 m n.p.m. Morne Seychellois.
Wyspa bierze swą nazwę od imienia francuskiego gubernatora Isle de France (dzisiejszego Mauritiusa) - księcia Bertranda-François Mahé de La Bourdonnais (1699-1753). Po raz pierwszy pierwszy przybyli na nią Brytyjczycy w 1609 roku i nie była potem odwiedzana przez Europejczyków aż do 1742 roku (wyprawa Lazare'a Picaulta). Do roku 1814 wyspa pozostawała kolonią francuską, później należała do Wielkiej Brytanii. W roku 1976 stała się częścią niepodległych Seszeli.
Mahé oferuje turystom wyjątkową różnorodność krajobrazów. Z jednej strony roztaczają się tu niezapomniane widoki na góry, porośnięte tropikalnym lasem, a z drugiej - kuszą cudowne plaże. Na Mahé jest ich ponad 70, wszystkie z drobnym, białym, proszkowym piaskiem i obfitą szatą roślinną.
W lasach na wyspie Mahé występują rzadkie rośliny endemiczne, takie jak skrajnie zagrożone wyginięciem „drzewo meduzowe”, czyli Medusagyne oppositifolia. Znaleziono dwadzieścia parę płodnych osobników tego gatunku, wszystkie właśnie tutaj, na granicie, w palącym żarze przeplatanym ulewnymi deszczami, czego większość innych roślin nie jest w stanie wytrzymać. Inną z takich roślin jest owadożerny dzbanecznik Perville'a (nepenthes pervillei), rosnący na skalistych i mocno nasłonecznionych obszarach w pobliżu granitowych szczytów na wysokości między 350 do 500 m n.p.m. Występuje tu także wiele unikalnych gatunków orchidei.
Zachodnie wybrzeże Mahé pokrywa pas przepięknych plaż i wypełniają doskonałe miejsca zakwaterowania, ale wszędzie jest pełno ukrytych klejnotów. Gdziekolwiek się zamieszka, raj będzie na wyciągnięcie ręki - 15-20 minut jazdy samochodem wystarczy, by dotrzeć do zachwycających zakątków wyspy. Wschodnie wybrzeże jest bardziej zabudowane, ale nie oznacza to, że nie znajdziemy i tu atrakcyjnych miejsc. Choć olśniewająca linia brzegowa Mahé jest niewątpliwie największą atrakcją wyspy, amatorzy pieszych wędrówek powinni poświęcić nieco czasu na wyprawę do górzystej, centralnej części wyspy. Piękny Park Narodowy Morne Seychellois pokrywa aż 20% obszaru Mahé. Obejmuje on różnorodne siedliska naturalne - od nadmorskich lasów namorzynowych do skalistego najwyższego szczytu całego archipelagu, wznoszącego się na wysokość 905 m n.p.m. Morne Seychellois.
