Piotrków Trybunalski – miasto na prawach powiatu w centralnej Polsce, położone na zachodzie Równiny Piotrkowskiej. Drugie pod względem wielkości miasto w województwie łódzkim i 48. w Polsce. Był miastem królewskim.
Według danych z 31 grudnia 2013 miasto miało 75 903 mieszkańców.
PołożenieWedług danych z 1 stycznia 2011 powierzchnia miasta wynosiła 67,24 km².
Według danych z 2002 powierzchnia miasta to 67,26 km², co stanowi 0,37% powierzchni całego województwa łódzkiego. Struktura powierzchni miasta:
- użytki rolne 52%
- użytki leśne 21%
Miasto posiadało zakaz osiedlania się Żydów – przywilej de non tolerandis Judaeis. Dopiero w XVI w. ludność żydowska zamieszkała w okolicach Piotrkowa zaczęła przybywać na targi i jarmarki. W 1657 wojska Stefana Czarnieckiego dokonały krwawego pogromu Żydów w Piotrkowie. W 1679 król Jan III Sobieski zezwolił na założenie kahału, synagogi, kirkutu, mykwy, rzeźni i sklepów. W 1765 mieszkało tu 1107 Żydów. Piotrków Trybunalski był jednym z najważniejszych w Polsce żydowskich ośrodków wydawniczo-drukarskich.
W 1939 mieszkało tu ok. 11 tys. osób pochodzenia żydowskiego. W październiku 1939 Niemcy utworzyli tu pierwsze getto na ziemiach polskich. Uwięzili w nim ok. 25 tys. osób z Piotrkowa i okolic. W dniach 15-21 października 1942 ok. 22 tys. osób wywieźli do obozu zagłady w Treblince.
