Po około 3 kwadransach wpływamy do Portu de Soller. Położony przy zatoce w kształcie podkowy, pomimo wielu cumujących jachtów, sprawia wrażenie bardzo spokojnego miejsca. Nigdy nie byłam na Lazurowym Wybrzeżu, ale tak właśnie wyobrażam sobie te maleńkie początkowo kurorty, tam położone.
Przy portowym nabrzeżu kończą (lub zaczynają) 5 km trasę tramwaje, których czasy świetności dawno już minęły. Właśnie takim tramwajem pamiętającym lata trzydziest ub. wieku pojedziemy do Soller. Po drodze mijamy gaje pomarańczowe, migdałowe i oliwkowe. W powietrzu unosi się słodki zapach kwitnątych migdałowców. Kamieniczki z XVIII i XIX wieku z oknami ozdobionymi pięknie kutymi kratami i okiennicami cisną się sprawiając, że zapada w pamięć specyficzna atmosfera miasteczka. Wąskie uliczki pną się w górę, stoki Serra de Tramuntana tworzą piękną granicę miasta.
Wszystkie uliczki prowadzą na Plac Konstytucji, centrum miasta, na którym główną budowlą jest kościół św. Bartłomieja. Przebudowany w stylu neogotyckim zachwyca piękną gotycką rozetą i bardzo bogatymi koronkowymi sztukateriami. Wewnątrz kościół jest ciemną jednonawową budowlą w której ołtarz otaczają barokowe figury. Po obu stronach nawy umieszczono, przylegające jedna do drugiej, kaplice. Jedna z nich jest jaśniejsza od innych. Podchodzę zaintrygowana odcinająca się w mroku jasnością; spoglądam w górę...To jedyna kaplica zwieńczona kopułą w której umieszczono latarnię.
Wychodzę na rozświetlony słońcem rynek Placa Constitucio. Mnóstwo tu turystów siedzących w ogródkach kawiarni i szukającycch w otaczających ich budowlach wpływów Gaudiego. Uliczką wąską, jak pozostałe, dochodzę do budynku dworca kolejowego w hollu którego znajduje się ekspozycja ceramiki Pabla Picasso i obrazy Joana Miro, którego matka pochodziła z Soller.
Z dworca odjeżdżamy do Palmy elektryczną kolejką wąskotorową. "Czerwona strzała" pokonuje na trasie otwartej w 1912 roku 13 tuneli, których łączna długość wynosi 5 km. Trasa jest niezwykle malownicza, wiedzie przez Serra de Tramuntana. Położone w dolinie miasteczko,całe skąpane w słońcu, pięknie prezentuje się na tle gór Sierra de Tramuntana. Na przedmieściach Palma de Mallorca czeka na nas autokar. Za przednią szybą widzę coś znajomego. Czyżby znalazła się moja ulubiona wycieczkowa kufajka? Do pelni szczęscia wystarczyło tylko 5 euro:)
