Niestety od rana pada, jedziemy zwiedzić zamki nad Jeziorem Czorsztyńskim. Zwiedzanie zaczynamy od Zamku Czorsztyn, brak turystów, mocno pada. Pięknie wyglądają ruiny zamku w jesiennych kolorach. Zwiedzanie dopiero od godziny 10. Robimy kilka zdjęć, i ruszamy do Niedzicy.
Zamek Czorsztyn.
Około roku 1350 zabiegający o bezpieczeństwo granicy z Węgrami Kazimierz Wielki wystawił murowany zamek. W następnych stuleciach zamek był ośrodkiem władzy królewskiej i siedzibą mianowanych dożywotnio starostów. Dawne kroniki wspominają przejazdy i pobyty monarchów. Kilka razy był oblegany. W 1598 roku zdobył go i ograbił Olbracht Łaski. W 1651 bronił się tu Kostka Napierski, który wzniecił na Podhalu chłopską rebelię. W roku 1769 na zamku szukali schronienia konfederaci barscy. Około roku 1795 spłonął od uderzenia pioruna. W XIX wieku był już tylko malowniczą ruiną. Dawne dobra królewskie przejął rząd austriacki i w roku 1819 wystawił na licytacji. W posiadanie Czorsztyna i kilku sąsiednich wsi weszła rodzina Drohojowskich. Za czasów Drohojowskich powstał zamysł odbudowy zamku. Zadanie to podjął w roku 1992 Pieniński Park Narodowy przystępując do remontu konserwatorskiego.
Sporo turystów i wycieczek szkolnych. Zwiedzamy zamek i wozownię. Mgła i mocno pada, ale widoki z murów przepiękne.
Zamek Dunajec w Niedzicy.
Wzniesiony w I połowie wieku XIV jako fortalicja broniąca północnej granicy Węgier. Na przełomie lat 1327 - 1328 strażnica stałą się własnością Wilhelma Dnigelha i jeszcze przed 1330 rokiem została przebudowana w zamek murowany. Odtąd, z małą przerwą, zamek pozostawał w rękach węgierskich rodów do 1945 roku - chociaż już po I wojnie światowej został włączony w obszar państwa polskiego. Był wielokrotnie modyfikowany. Rozbudowa przeprowadzona przez Emeryka Zapolyię w drugiej połowie XV w. oraz odbudowa i rozbudowa przez Jerzego Horvatha w 1601 roku - m.in. nowe renesansowe skrzydło z bramą wjazdową ukształtowały jego ostateczny wygląd. Gdy 1817 roku zamek powrócił do rodziny Horvathów-Palocsayów był w bardzo złym stanie, wymagał gruntownej odbudowy i modernizacji. Dokonano tego wielkim nakładem kasztów i starań, przywracając reprezentacyjny charakter jego wnętrzom. Powstaje wówczas nowa kaplica i sala balowa. Ostatnimi właścicielami zamku była rodzina Salamonów.
Do zwiedzania:
ZAMEK.
Wnętrza zamku górnego i średniego adaptowano na cele muzealne z zachowaniem historycznego układu i charakteru obiektu. Zbiory znajdujące się w obrębie ekspozycji gromadzono pod kątem urządzenia wnętrz zamkowych takich jak min.: więzienie z izbą tortur, izby żupana spiskiego, sypialni żupana, izby straży, komnat mieszkalnych ostatnich właścicieli zamku - rodziny Salamonów. W salach historycznych gromadzone zostały obiekty pochodzące z prowadzonych na zamku prac archeologicznych oraz stare fotografie. Dodatkową atrakcją zamku są tarasy widokowe, z których można podziwiać piękno okolicy.
WOZOWNIA.
Ekspozycja ta została urządzona w 2006 roku, we współczesnym pomieszczeniu dawnego składu opału, znajduje się opodal zamku. W jej wnętrzu znajdują się zabytkowe pojazdy konne pochodzące z lat 1900-1939. Można tam zobaczyć m.in.: bryczki pochodzące z Wytwórni Braci Buraków z Kielc, pojazdy z dawnych Kresów Wschodnich oraz sanie.
SPICHLERZ
Ten drewniany obiekt wzniesiony w ostatniej dekadzie wieku XVIII, nieznacznie modyfikowany i przekształcony w wieku XIX. Wybudowany był w obrębie gospodarczej zabudowy folwarku zamkowego. Obecnie mieści stała wystawę Sztuki Ludowej Spisza. Wszystkie obiekty zgromadzone na wystawie pochodzą z XIX w. i lat 20/30 XX wieku z terenu całego Spisza.
