Po zwiedzeniu uroczego kościoła w Haczowie postanowiliśmy zobaczyć jeszcze tego samego dnia rezerwat przyrody „Prządki” i ruiny zamku Kamieniec w Odrzykoniu. Po drodze uwagę naszą zwrócił położony w pięknym parku dwór w Komborni, mieszczący dziś luksusowy hotel.
Podobnie jak Haczów, Kombornia wieś została lokowana na prawie magdeburskim w wyniku saskiej akcji osadniczej, jako osada Kaltborn. Od XV wieku ludność w pewnej tylko części niemiecka, z biegiem czasu uległa polonizacji. Miejscowość położona jest w pobliżu dawnego szlaku przez Duklę na Węgry i z Krosna przez Domaradz do Przemyśla i do Lwowa. W pobliskich Czarnorzekach odkryto grodzisko świadczące o śladach kultury łużyckiej.
W XV wieku wieś należała do Kamienieckich, właścicieli zamku odrzykońskiego. Następnie przeszła w posiadanie Bonerów. W końcu XVI stulecia właścicielami Komborni zostali Firlejowie. W pierwszej połowie XVII wieku istniał tu zamek obronny, podobny do odrzykońskiego, ale przekształcony w XVIII i XIX wieku, zatracił wygląd budowli obronnej.
W 1624 roku na Kombornię napadli Tatarzy. Około 1660 roku, wieś wraz z ręką Konstancji Teresy Firlejowej (?-1688) otrzymał Kazimierz Karol Tarnowski (1644-1682). Ich córka Franciszka Tarnowska wniosła Kombornię w wianie kasztelanowi sanockiemu Klemensowi Ignacemu Ustrzyckiemu (1660-1720). Po latach właścicielem został Stanisław Wierzbowski. W latach 1735-1775 Kombornię stolnik przemyski Ignacy Urbański, a później jego spadkobiercy. Po rzezi galicyjskiej w 1846 roku i splądrowaniu dworu przez chłopów, od Feliksa Urbańskiego Kombornię nabył Piotr Tchórznicki, a od tego przeszła Kombornia tytułem spadku na własność Maryi z Urbańskich Szeliskiej i jej męża Henryka Szeliskiego. Henryka Szelińskiego - ostatniego właściciela dworu - Niemcy zamordowali w Oświęcimiu. Ostatecznego dzieła zniszczenia majątku dokonały stacjonujące tu wojska radzieckie.
W końcu XIX wieku mieszkał tu prof. Stanisław Pigoń (1885-1968), polonista, który opisał życie mieszkańców tej miejscowości w swoim pamiętniku "Z Komborni w świat".
