Wsiadając do samolotu z uśmiechem powiedziałam do stewardesy, że zawsze siadam z tyłu, choć nie wiem czy to dobrze, czy źle..... I usłyszałam to czego niekoniecznie chciałam słuchać, że dziś to lepiej z przodu bo są burze i na pewno będą turbulencje! Cudownie.... q.... cudownie.... pomyślałam sobie, a już prawie polubiłam latanie..... Pomaszerowałam do 11 rzędu i siadłam koło okna jak zwykle. Bo ja zawsze jak troll wchodzę zaraz po priority ;)
Patrząc w okno zaczęłam się zastanawiać co mnie czeka tam na miejscu.... że lecę w nieznaną sobie przyszłość.... jakoś tak melancholijnie się zrobiło. Trochę oczy się spociły.... co myślał Mężu kiedy pierwszy raz siedział samotnie w samolocie? Co myśli za każdym kolejnym lotem....?
Turbulencje były.... ale jakoś nie wprawiły mnie w jakieś wielkie zdenerwowanie...cóż chyba po prostu lubię latać! ;)
