Pobiedziska leżą na Szlaku Piastowskim między Poznaniem a Gnieznem, niedaleko Ostrowa Lednickiego. Z racji swojego położenia przy tak ważnym trakcie handlowym i komunikacyjnym były świadkiem narodzin państwa polskiego. Według miejscowej tradycji książę Kazimierz I Karol Odnowiciel (1016-1058) nadał w 1048 roku niewielkiej osadzie nazwę, wywodzącą się od słowa pobieda (zwycięstwo). Jest ona prawdopodobnie związana ze zwycięską bitwą, którą stoczył w tych okolicach ze zbuntowanym namiestnikiem Mazowsza Masławem (?-1047). W 1257 roku książę Przemysł I (1220/1221-1257) nadał Pobiedziskom prawa miejskie, dzięki czemu miasto to należy do grupy najwcześniejszych wielkopolskich lokacji. Przez prawie cały okres swojego istnienia Pobiedziska były miastem królewskim. Wyjątek stanowią lata 1471-1497, kiedy należały do wielkopolskiego rodu Górków.
W drugiej połowie XVI wieku rozpoczął się okres upadku gospodarczego Pobiedzisk. Pożary w roku 1561 i 1579, epidemia cholery w roku 1625, „potop szwedzki" w latach 1655-1660, powojenna anarchia oraz kolejna epidemia przerwały rozwój miasta na długie lata. Dopiero pod koniec XVII wieku napłynęli tu osadnicy, którzy zaczęli budować nowe domy, warsztaty i sklepy oraz zagospodarowywać leżącą odłogiem ziemię. Proces odbudowy i stabilizacji gospodarczej przerwała wojna północna toczona w latach 1700-1721. Pod jej koniec na ziemię pobiedziską przybyli nowi osadnicy ze Śląska i Niemiec, którzy założyli osady nazywane Olędrami, co pobudziło rozwój miasta, a w szczególności handlu i rzemiosła.
Po drugim rozbiorze Rzeczypospolitej w roku 1793 Pobiedziska zostały włączone do Królestwa Prus. W latach niewoli ludność miasta dzielnie walczyła o zachowanie polskości, podejmując różnorodne inicjatywy. Należy zaliczyć do nich założenie w 1866 roku przez Maksymiliana Jackowskiego (1815-1905) Kółka Rolniczego, założenie w 1908 roku Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Rolnik” i powstanie w 1905 roku Banku Ludowego. Oprócz tego aktywną działalność prowadziły towarzystwa patriotyczne, np. Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, Towarzystwo Czytelni Ludowych, Koło Śpiewacze im. B. Dembińskiego, Katolickie Towarzystwo Robotników i Towarzystwo Przemysłowców.
Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego w grudniu 1918 roku mieszkańcy Pobiedzisk podjęli spontaniczną akcję przejmowania władzy od niemieckich urzędników oraz rozbrajania policjantów i osadników. 4 stycznia 1919 roku wyruszył z miasta pierwszy oddział powstańczy, który wziął m.in. udział w walkach o Inowrocław. Wkrótce oddziały powstańcze zostały przekształcone w regularną armię.
Podczas krótkiego pobytu w Pobiedziskach zwiedziliśmy pierwszy w Polsce Skansen Miniatur, założony w 1998 roku. Jest on położony na historycznym Szlaku Piastowskim w połowie drogi pomiędzy Gnieznem a Poznaniem, przy drodze krajowej nr 5. Zebrano w nim około 35 najważniejszych modeli budowli z terenu całej Wielkopolski. Miniatury są wykonane w skali 1:20 i są wiernymi kopiami oryginalnych budynków z zachowaniem wszelkich detali. Przedstawiają one ratusze, pałace, kościoły, grody itp. Są to obiekty najbardziej reprezentatywne dla regionu, obejmujące trzy największe miasta Szlaku Piastowskiego: Poznań, Gniezno i Inowrocław.Inicjatorem powstania skansenu był były burmistrz Pobiedzisk Krzysztof Wojdanowicz.
