"Tam szum Prutu, Czeremoszu Hucułom przygrywa,
A ochocza kołomyjka do tańca porywa.
Dla Hucuła nie ma życia, jak na połoninie,
Gdy go losy w doły rzucą, wnet z tęsknoty ginie".
Z Kołomyi w ramach relaksu jedziemy pobyć przez chwilę w Jaremczach nad Prutem. Jaremcze to huculska stolica położona w Karpatach Wschodnich i równocześnie uzdrowisko klimatyczne dla chorych na gruźlicę. Tutaj podziwiamy bystry bieg Prutu, wchodząc na szlak wiodący przez las, rzeka jest rwąca, dość szeroka płynie w skalistym korycie. Na licznych stoiskach wyroby wykonane nie tylko tradycyjnymi metodami, ale i na masową skalę. Domy wczasowe wykończone zachowanymi ornamentami drewnianymi wyglądają na niezamieszkane nawet przez wczasowiczów. Jaremcze przypominają Zakopane, mnóstwo turystów, restauracyjek i kafejek. W jednej z nich wypijamy kawę podaną w filiżankach z fajansu ozdobionego charakterystycznymi huculskimi wzorami.
Drugim uzdrowiskiem światowej sławy jest Truskawiec do ktorego docieramy po wyjeździe ze Stanisławowa w drodze do Lwowa. Bardzo cieszę się na wizytę w kurorcie w którym przebywałam dwukrotnie będąc w sanatorium. Truskawiec powstał niejako przy okazji wydobycia ropy naftowej. Poza eksploatowaną ropą naftową znaleziono źródła wody mineralnej - Naftusi (obrzydliwa w smaku, ale dająca bardzo dobre rezultaty w leczeniu dolegliwości gastrycznych) oraz nasączone naftą woski zwane ozokerytami (coś pododobnego do naszych borowin, ale borowinę można spotkać poza Polską, podczas gdy ozokeryty są jedyne w swoim rodzaju właśnie tutaj) wykorzystywane jako okłady rozgrzewające i leczące różne dolegliwości kostno - stawowe. W Polsce międzywojennej Truskawiec wygrywał w rankingach popularności z Krynicą. Leczył się tu marszałek Józef Piłsudski cierpiący na bóle gastryczne (zmarł na raka żołądka)i inni dostojnicy państwowi. Miasteczko przypominało kurort alpejski, zabudowane było piętrowymi drewnianymi willami. Po II wojnie światowej znalazł się Truskawiec jaki i inne miasta Zachodniej Ukrainy w granicach ZSRR. Utworzono z niego kurort rządowy do którego na rekonwalescecję przybywali ministrowie ówczesnych rządów (m.in. Andriej Gromyko minister spraw zagranicznych ZSRR) i wysocy oficerowie Armii Czerwonej. Jeden z genialnych radzieckich architektów zaplanował wyburzenie pięknych przedwojennych willi nadających miastu charakter kurortu i zabudowanie Truskawca wieżowcami z wielkiej płyty. Mieszkają w nich kuracjusze (stara uzdrowiskowa część Truskawca) i mieszkańcy. Takie koszmarne osiedle położone jest przy trasie wylotowej na Drohobycz.
