Jedziemy lokalną drogą w kierunku zachodnim. Okolica jest łagodnie pagórkowata.
Zatrzymujemy się na dużym parkingu pod miasteczkiem. Znowu brama. Średniowieczny układ wąskich uliczek, odświętnie udekorowanych flagami. Spory ruch pieszy. Aż trudno czasami sfotografować ciekawe kamieniczki.
Pienza słynie z wyrobu i sprzedaży sera Pecorino Toscano. Sprzedaje się go tutaj zarówno do bieżącej konsumpcji jak i w charakterze suwenirów. W małych sklepikach półki aż się uginają. Oferuje się go w różnych kształtach, wielkościach i oczywiście smakach.
Można degustować podobnie jak wino. Tym razem kierowca nie jest poszkodowany. Pecorino to ser twardy, dojrzewający. Wyrabiany z owczego mleka. W smaku trochę pikantny. Lekko słony. W zależności od stopnia dojrzałości może być kruchy i twardy, trudny do krojenia nożem, lub miększy, bardziej plastyczny. Producenci wytwarzają go w wersji śmietankowej (bez dodatków) lub z dodatkami. Tradycyjnym dodatkiem jest pieprz. Taki ser nazywa się wówczas Pecorino Pepato. Ale stosuje się także chili, orzechy, a nawet trufle. Często myli sie go z Parmezanem, ale w odróżnieniu od Pecorino, ten wytwarzany jest z krowiego mleka.
Pecorino wykorzystuje się jako składnik potraw na przykład do makaronów, ale przede wszystkim jako dodatek do wina lub nawet deser. Podany z gruszkami i orzechami oraz polany miodem smakuje wybornie.
Pecorino Toscano to jedna z czterech odmian tego sera. Pozostałe trzy to Pecorino Romano, Pecorino Sardo oraz Pecorino Siciliano. Receptura jest bardzo stara, sięgająca nawet czasów starożytnych. Dawniej warzyli go pasterze. Obecnie produkowany jest na szeroką skalę, eksportowany do wielu krajów Europy, a także USA. Stanowi jedną z wizytówek Toskanii.
Zaopatrzeni w sery dla siebie i przyjaciół ruszamy w dalszą drogę.
