5. września 2008 r.
Tego dnia mamy dłuższą trasę. Miło jest jednak podziwiać krajobraz Toskanii nawet z okna samochodu. Montepulciano to najdalej wysunięty na wschód punkt naszej dzisiejszej podróży. Na miejscu parkujemy po południowo-zachodniej stronie, pod murami miasta. Ulokowało się ono na niewielkim wzgórzu. Z parkingu podziwiamy widok na winnice leżące u jego stóp.
Wchodzimy przez bramę. Wąska uliczka prowadzi do Piazza Grande. Tutaj niespodzianka. Siedziba gminy mieści się w budynku w stylu Palazzo Vecchio we Florencji. Jest mniejszy, bardziej zaniedbany i z dużo niższą wieżą. Ale nie sposób nie zauważyć podobieństwa. Wąskimi, kręconymi schodami docieramy na dach, gdzie urządzono mały taras widokowy. Miejsce dla tych, którzy nie mają lęku wysokości. Ponad dachami udaje się uwiecznić kilka toskańskich krajobrazów.
Drugą atrakcją Piazza Grande jest Katedra, zbudowana na początku XVII w. Surowa, niedokończona fasada rzuca duży cień na plac. Dlatego schody przed Katedrą to ulubione miejsce do krótkiego odpoczynku. Wybieramy jednak Caffetteria del Duomo obok ratusza. Na pierwszy rzut oka wydaje się całkiem sympatyczna. Zamawiamy kawę i lody. Siedząc przy stoliku obserwujemy przygotowania do występu regionalnego zespołu. Na koncercie jednak nie zostajemy.
Ani kawa, ani lody nie zachwycają. Po raz pierwszy spotykamy się z nieuprzejmą obsługą przez kelnera. Płacimy przy barze nie zostawiając napiwku. Odradzamy to miejsce.
Cały czas rozglądamy się za sklepami z winem. To "zagłębie" Vino Nobile di Montepulciano i cel naszej podróży. Niestety jakby zapadły się pod ziemię. Wyjeżdżamy lekko rozczarowani. Na szczęście tuż za miasteczkiem przy drodze SS146 znajdujemy winnicę. Wzrok przyciąga malowniczy ceglany budynek w kształcie oktagonalnym. Trafiamy do winnicy Triacca Santavenere. Tutaj wytwarza się wino Poderuccio. Na etykietach widać tą oktagonalną altanę. Toskańskie wina w większości wytwarzane są ze szczepu Sangiovese. Dotyczy to także apelacji Vino Nobile di Montepulciano. Nie należy mylić ze szczepem o nazwie Montepulciano, który uprawiany jest w sąsiedniej Abruzii. Te wina dla odmiany noszą nazwę Montepulciano d'Abruzzo. Ale to już inna historia.
Degustujemy i wybieramy rocznik 2004. Jak zwykle najbardziej poszkodowany jest kierowca. Ale po powrocie na niego czekać będzie specjalna butelka.
