Państwowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im. Salomei Kruszelnickiej
Budynek zamyka od północy Prospekt Swobody, czyli reprezentacyjny bulwar miejski, centrum współczesnego Lwowa. Jest to jedna z najbardziej charakterystycznych budowli w mieście. Teatr Wielki, bo tak był zwany do II wojny światowej, powstał w latach 1897-1900, a zaprojektował go Zygmunt Gorgolewski, który wygrał konkurs rozpisany przez magistrat lwowski. 4 października 1900 odbyło się uroczyste otwarcie teatru roku w obecności gości honorowych – Henryka Sienkiewicza, Ignacego Paderewskiego, Henryka Siemiradzkiego, prezydenta miasta Godzimira Małachowskiego, namiestnika Leona Pinińskiego, marszałka krajowego Stanisława Badeniego oraz delegacji praskiej wraz z burmistrzem miasta. Teatr Wielki szybko został uznany za jeden z najwspanialszych gmachów teatralno-operowych w Europie. Porównywalny z operą wiedeńską i paryską, wspaniałością fasady przyćmiewa krakowski teatr Słowackiego. Fasada właśnie jest uważana z główny atut budynku. Zwieńczona jest brązowymi, uskrzydlonymi, rzeźbionymi postaciami: Dramatu po lewej, Muzyki po prawej oraz Sławy pośrodku. Poniżej, w niszach, znajduję się dwie kamienne rzeźby: muza Komedii (Talia) po lewej (autorstwa Tadeusza Barącza) i muza Tragedii (Melpomene) po prawej (autorstwa Antoniego Popiela). Budynek mieści ponad 1000 ludzi a cały gmach zajmuje powierzchnię ponad 3000 metrów kwadratowych.
