Trudno ją znaleźć wśród gór, trudno dojechać krętymi serpentynami, którymi wciąż arkadyjscy pasterze prowadzą stada kóz, jednak jej odnalezienie daje nieskrywaną radość. Stojąca na pustkowiu, przepełniona ciszą i majestatem gór [zbudowana na wysokości 1130 m. n.p.m.], wolna od tłumu wycieczek i sprzedawanych kiczowatych pamiątek. Kwintesencja greckiej harmonii. Według Pauzaniasza, starożytnego podróżnika, została zbudowana ok. 420 r p.n.e. przez Iktionasa, tego samego który zbudował Partenon. Budowla, w której znajduje się najstarszy zachowany kapitel koryncki, wyróżnia się śmiałością architektoniczną i łączy sztukę archaiczną ze stylem doryckim. Jej walorom nie może zaszkodzić nawet namiot, którym została osłonięta przed deszczem i śniegiem. Choć wiele bym dała, żeby móc ją zobaczyć taką, jaką przez wieki oglądali ją tylko miejscowi pasterze… Jako pierwsza z Greckich zabytków, świątynia Apollina Epikuriosa w Bassai została objęta ochroną UNESCO – rok 1986.
