_pp[1] maly.JPG){kind=small}
Wyspę południową z zachodu na wschód i odwrotnie można przemierzyć tylko dwoma drogami, obie umiejscowione są z dala od ludzkich osad i mają do zaoferowania przepiękne krajobrazy. Pierwsza z nich to opisana już przeze mnie Haast Highway wiodąca przez Przełęcz Haasta a druga droga SH73 prowadzi przez Przełęcz Arthura.
Nie do końca równolegle do SH73 została poprowadzona linia kolejowa TranzAlpine z Christchurch do Greymouth. Kto lubuje się w podróżach koleją nie będzie rozczarowany tą malownicza trasą. Po opuszczeniu Christchurch wagony z dużymi panoramicznymi oknami prowadzą przez tereny rolnicze równiny Canterbury, później przecinają rzekę Waimakariri, następnie przejeżdżają przez szereg spektakularnych wiaduktów, sceneria się zmienia - lasy bukowe ustępują miejsca lasom deszczowym a równina przechodzi w krajobraz alpejski. Po minięciu Przełęczy Arthura pociąg chowa się w 8-kilometrowym tunelu Otira (SH73 prowadzi efektownym wiaduktem Otira), następnie przez lasy subtropikalne, obok Jeziora Brunner i TranzAlpine kończy trasę w Greymouth. Dystans 224 km pociąg pokonuje w 4,5 godziny. Z Christchurch do Greymouth wyrusza się rano a powrót następuje wczesnym popołudniem.
Wokół Przełęczy Arthura rozciąga się park narodowy o tej samej nazwie. Na swojej powierzchni skupia szesnaście szczytów powyżej 2000 m.n.p.m.. Dla bardziej doświadczonych piechurów dostępne są kilkudniowe szlaki a będąc tam przejazdem można zatrzymać się przy punktach widokowych, pospacerować krótkimi ścieżkami przyrodniczymi lub kilkugodzinnymi szlakami.
Nieopodal wiaduktu Otira, na jednym z punktów widokowych udało mi się spotkać papugę Kea, która zaraz po nielocie kiwi wszystkim kojarzy się z Nową Zelandią. Jest to papuga górska, której ojczyzną są Alpy Południowe. Mimo że dzika to nie boi się człowieka, zapewne to efekt dokarmiania przez turystów. Są niezwykle ciekawskie, hałaśliwe i bezczelne. Uwielbiają poszarpać dziobem uszczelki lub wycieraczki w samochodzie, rozerwać namiot czy ukraść coś z plecaka. Są pod ochroną od 1986 roku ale wcześniej hodowcy strzelali do Kea jak tylko pojawiły się w okolicach stad owiec, ponieważ oskarżali papugi o śmierć zwierząt. Te endemiczne ptaki posiadają oliwkowe umaszczenie z delikatnymi niebieskimi, fioletowymi i żółtymi smugami. Nietrudno je spotkać na polach namiotowych, parkingach czy na szlaku w Alpach.
Tereny Parku Narodowego Przełęczy Arthura podobnie jak cała wyspa południowa nie rozpieszczają warunkami atmosferycznymi. Dużo deszczu, więcej chmur niż słońca, opady śniegu o każdej porze roku, niskie temperatury a nagłe załamania pogody mogą zaskoczyć w każdej chwili.
