Gerona, Girona lub Żirona to różne nazwy tej samej katalońskiej miejscowości. Zarezerwowaliśmy nocleg w hotelu Etap. Nie jest to szczyt luksusu, ale standard w zupełności wystarczający dla celów turystycznych i co ważne, przed hotelem bardzo dużo miejsca do zaparkowania samochodu.
Z hotelu spacerem do centrum jest ok. 15-20 min. Po drodze kilkakrotnie przechodzimy przez rzekę Onyar przepływającą przez miasto, która rozwidlając się tworzy malownicze zakątki. Dalej rzeka jest już uregulowana, a nawet przepływa pod Placa de Catalunya, stanowiącego rodzaj szerokiego mostu.
Z mostu widzimy cel naszej wycieczki: strzelistą wieżę kolegiaty Sant Feliu, a za nią na wzgóżu gotycką katedrę. Początkowo idziemy nabrzeżem, by obok kolegiaty skręcić w wąskie, malownicze uliczki starego miasta.
Do katedry prowadzą wysokie schody. Duże wrażenie robi barokowa fasada. Niestety o tej porze katedra jest już zamknięta. Zadowalamy się więc spacerem po starym mieście. Trafiamy do ogrodów i na mury obronne, z których rozciąga się piękny widok na budynek katedry i resztę starówki. Zapada zmrok i włączone zostaje oświetlenie zabytkowych budowli.
Po zwiedzaniu czas na pierwszy posiłek. Wybór restauracji jest duży. Ogródki wychodzą na ulice. Stosujemy sprawdzoną zasadę żony i wybieramy restaurację, w której jest najwięcej klientów. Niestety kontakt z obsługą okazuje się utrudniony. Język angielski nie jest ich mocną stroną, a hiszpański naszą. Menu tylko po katalońsku. Próbujemy zamówić jakieś typowe katalońskie dania. Okazuje się, że otrzymujemy smażoną tłustą kiełbasę z warzywami. Za to katalońskie wino zrobiło na nas bardzo dobre wrażenie.
W dobrym nastroju wracamy do hotelu.
