Najbardziej znanym mieszkańcem wyspy Lanzarote pozostaje César Manrique. Był on znakomitym malarzem, rzeźbiarzem i architektem. Artysta był podobno człowiekiem pracowitym i skromnym, służył za przykład jak żyć zdrowo i w zgodzie z naturą. Manrique urodził się 24 kwietnia 1919 r. w Arrecife, stolicy Lanzarote. Po studiach w Madrycie powrócił na rodzinną wyspę i wybudował swój dom, w którym obecnie znajduje się muzeum oraz siedziba jego fundacji. Artysta zaangażował się w promocję wyspy i stworzył dodatkowe atrakcje dla turystów w miejscach cennych przyrodniczo i krajobrazowo. Wypracował też kanon budownictwa dla wyspy, co miało na celu ujednolicenie znajdujących się na niej budynków. Pomysł artysty sprawił, że na Lanzarote wszystkie domy są maksymalnie czteropiętrowe, fasady mają pomalowane na biało, okiennice od strony oceanu - na niebiesko, detale od strony interioru - na zielono. W Arrecife znajduje się jedyny wieżowiec na wyspie - hotel powstał podczas kilkuletniej nieobecności Manrique na wyspie. Więcej taki precedens się już nie powtórzył, a po śmierci artysty mieszkańcy nadal stosują się do jego zaleceń.
W celu zapoznania się bliżej z twórczością artysty odwiedzamy Jameos del Aqua - podziemny tunel, zaadoptowany zgodnie z jego ideą. Początkowo jaskinia służyła mieszkańcom za wysypisko śmieci. Zniesmaczony tym Manrique postanowił przekształcić ją w interesującą atrakcję turystyczną. Wewnątrz groty znajduje się naturalne jeziorko podziemne, w wodach którego żyją małe, ślepe kraby-albinosy występujące naturalnie jedynie w głębinach oceanu. Na terenie jaskini stworzono również restauracje i niewielkie muzeum wulkanologii. Sala koncertowa ma wspaniałą akustykę, odbywają się w niej pokazy filmowe, m.in. miała tam miejsce premiera jednego z filmów hiszpańskiego reżysera Pedro Almodovara.
Po przejściu przez ogromny tunel, w którym niegdyś płynęła rzeka gorącej lawy, wchodzimy schodkami w górę do miejsca, gdzie znajduje się wspomniane jeziorko, a na koniec zwiedzamy znajdujące się już na powierzchni ziemi kameralne muzeum wulkaniczne, w którym zapoznać się można z ciekawymi zdjęciami oraz wizualizacjami przedstawiającymi procesy wulkaniczne. Cała atrakcja sprawia wrażenie trochę sztucznej, wokół panuje tłum turystów, ale trzeba przyznać, że jaskinia zaprojektowana jest interesująco.
W drodze do kolejnej atrakcji przejeżdżamy w okolicy Doliny Tysiąca Palm, gdzie znajduje się mała wioska Haría. To ukryte wśród wzgórz miejsce stanowi niecodzienne zjawisko, gdyż jest to podobno jedyne miejsce na wyspie, które zimą pozostaje zielone. Rzeczywiście palmy znajdujące się w dolinie oglądanej przez nas ze wzgórza wyróżniają się na tle otaczających je brunatnych, praktycznie pozbawionych roślinności terenów. Podobno nikt nie wie, ile dokładnie drzew się tam znajduje, ale z pewnością jest ich więcej niż tysiąc.
