Strzegowo to osada na północnym Mazowszu, położona w pobliżu Mławy na szlaku Warszawa - Gdańsk. Żydzi zaczęli się tu osiedlać w XIX wieku, co było związane z industrializacją wsi. Strzegowski kahał uzyskał samodzielność na początku XX wieku, po oderwaniu się od gminy w pobliskim Radzanowie, a organizatorem gminy był rabin Icchak Srebrnik, którego wspierali miejscowi rzezacy - Abraham Icchak Rozenberg oraz Szmul Berisz Rozenberg. Dzięki miejscowym targom i drobnej wytwórczości żydowska społeczność Strzegowa do wybuchu II wojny światowej przeżywała okres rozwoju. Przez cały okres międzywojenny działały tu bractwa religijne - Chewra Bikur Cholim, Chewra Kadisza, Chewra Misznas i Linas Chacedek oraz partie polityczne i związane z nimi organizacje, reprezentujące różne nurty - Agudas Isroel, Cejrej Agudas Isroel, Mizrachi, Hapoel Hamizrachi, Bund, Cukunft, Syjoniści Ogólni, Tarbud, Hechaluc, Hanoar Hacijoni, Haszomer Haleumi, Haszomer Hacair czy Poalej Syjon. Na terenie gminy istniały religijne szkoły - chedery oraz szkoła "Bejt Jakow". W Strzegowie istniały także inne instytucje żydowskie - kasa pożyczkowa "Gemilus Chesed", Bank Żydowski, Organizacja Kupców Żydowskich i Związek Rzemieślników Żydów.
Wybuch II wojny światowej przyniósł strzegowskim Żydom zagładę. W I połowie1941 roku Niemcy planowali przesiedlenie tutejszej ludności żydowskiej do getta w Mławie. W tej sytuacji miejscowy Judenrat (w skład którego wchodzili: Bencjon Bogen, Baruch Rebek, Judel Stawicki, Mosze Michel Sapirsztejn i Judel Szapiro) zaczął - paradoksalnie - zabiegać o utworzenie getta w Strzegowie, które ostatecznie powstało 1 listopada 1941 roku. W styczniu i lutym następnego roku do strzegowskiego getta przesiedlono Żydów z Bieżunia, Drobina i Sierpca, a łączna liczba jego mieszkańców osiągnęła około 2.000 osób. W pierwszym okresie istnienia getta sytuacja aprowizacyjna mieszkańców była znośna, dzięki rozpowszechnionemu wśród Niemców łapownictwu. Uległa ona radykalnemu pogorszeniu wiosną 1942 roku, wraz z nasileniem się represji skierowanych przeciwko Żydom. Mieszkańcy getta pracowali na roli. W listopadzie 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto. Na początku tego miesiąca osoby starsze i chore wywieziono do Mławy, gdzie dołączono je do transportu do Treblinki. Pozostałych mieszkańców wywieziono w końcu listopada do Auschwitz. Po wojnie życie żydowskie w Strzegowie nie odrodziło się.
Do naszych czasów zachował się miejscowy kirkut, położony w odległości około 1 km od osady, a na nim - kilkanaście macew z inskrypcjami w języku hebrajskim. Aby trafić na ten cmentarz trzeba, jadąc od Warszawy, skręcić za stacją PKN "Orlen" w lewo i wzdłuż długiego betonowego ogrodzenia pojechać (lub pójść) polną drogą aż do widocznego lasu. Informacja w internecie podaje, że nekropolia jest zlokalizowana przy drodze do Radzanowa, co nie jest ścisłe i może wprowadzić w błąd.
