W Wolsztynie zatrzymaliśmy się na obiad. Ponieważ miało to miejsce w samym centrum miasta pozwoliliśmy sobie również na krótki spacer i rzucenie okiem na najcenniejszy zabytek - późnobarokowy kościół farny p.w. NMP Niepokalanie Poczętej, pochodzący z II połowy XVIII wieku. Samo miasto jest znacznie starsze. Powstało na przełomie XIII i XIV wieku. Wg jednych historyków, założyli je cystersi z pobliskiego klasztoru w Obrze, inni uważają, iż powstało z fundacji laickiej, konkretnie - Peregryna z Karpicka. W mieście rozwijał się handel wełną i produkcja sukiennicza. Od roku 1461 Wolsztyn miał własny kościół. W ciągu kolejnych wieków nawiedzały miasto liczne klęski żywiołowe - pożary i epidemie. Rok 1793, a z nim II robiór Polski, zmienił sytuację Wolsztyna. Miasto weszło w granice Królestwa Prus. Po utworzeniu w 1807 roku Księstwa Warszawskiego, Wolsztyn należał do powiatu babimojskiego w departamencie poznańskim. W roku 1810 kolejny pożar zahamował rozwój miasta, które od 1815 roku należało do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W II połowie XIX wieku, posiadające mieszany charakter etniczny miasto stało się areną nasilających się, urzędowych nacisków germanizacyjnych. Pomimo tego mieszkańcy Wolsztyna wykazali się patriotyczną postawą i wielu z nich wzięło udział w Powstaniu Wielkopolskim. Samo miasto zostało zajęte przez oddziały powstańcze już 5 stycznia 1919 roku, a decyzją konferencji pokojowej po I wojnie światowej, Wolsztyn przyłączony został od odradzającej się Polski. Po wybuchu II wojny światowej, 5 września 1939 roku do miasta wkroczyły pierwsze oddziały niemieckie. Rozpoczęła się okupacja, trwająca aż do 24 stycznia 1945 roku, kiedy to Wolsztyn wyzwolony został przez Armię Radziecką.
Krótki pobyt w Wolsztynie nie pozwolił nam na zapoznanie się z innymi, poza kościołem farnym, godnymi uwagi obiektami miasta takimi jak odrestaurowany XIX-wieczny pałac Apolinarego Gajewskiego, muzeum Roberta Kocha (który w latach 1872-1880 jako skromny lekarz powiatowy w Wolsztynie dokonał swych pierwszych odkryć, wykrył zarazek wąglika), muzeum Marcina Rożka (znanego rzeźbiarza i malarza lat międzywojennych), czy słynna, ponad stuletnia parowozownia.
