Z Karpacza, drogą przez Kowary i Kamienną Górę, dojechaliśmy do Krzeszowa. Jest to duża wieś, słynąca ze wspaniałego zespołu klasztornego cystersów, należącego do najcenniejszych zabytków architektury na Śląsku i do najpiękniejszych budowli barokowych w Polsce.
W roku 1242 księżna Anna Przemyślidka, wdowa po Henryku Pobożnym (poległym w bitwie z wojskami Batu-chana pod Legnicą), ufundowała tu klasztor benedyktynów, sprowadzonych z czeskich Opatovic. Jej wnuk, książę jaworski Bolko I Surowy, w 1289 roku wykupił dobra klasztorne, a w trzy lata później ufundował opactwo cystersów, którzy przybyli tu z Henrykowa. Kościół klasztorny stał się miejscem wiecznego spoczynku sześciu książąt świdnicko-jaworskich, a dzięki nadaniom książęcym i prywatnym opactwo stało się jednym z największych posiadaczy ziemskich na Śląsku.
Podczas wojen husyckich, toczonych w latach 1414-1426, klasztor został spustoszony. W czasie wojny trzydziestoletniej nastąpiły kolejne zniszczenia. W 1622 roku, oddział kozaków dokonał grabieży. W roku następnym Szwedzi podpalili klasztor. Zniszczeniu uległa biblioteka z cennymi manuskryptami.
Szczególny rozkwit przeżywał klasztor z końcem XVII i w XVIII wieku, za działalności opatów Bernarda Rosy i Innocentego Fritscha. O sukcesach kontrreformacji świadczą także liczne pielgrzymki, przybywające w tym czasie do Krzeszowa, zwanego w tych czasach Grüssau. Gdy Śląsk został w 1741 roku zdobyty przez Prusy, nastąpiła stopniowa sekularyzacja klasztoru, a kościół klasztorny został przemianowany na parafialny. W roku 1919 opustoszały klasztor został przejęty przez wysiedlonych z Pragi benedyktynów z klasztoru Emauskiego.
W 1940 roku władze III Rzeszy przejęły klasztor i wysiedliły z niego zakonników, umieszczając w jego zabudowaniach Niemców karpackich, a od jesieni 1941 roku - śląskich Żydów, przed wywiezieniem ich do obozu w Theresienstadt. Pod koniec wojny, w klasztorze ukryto zbiory Biblioteki Pruskiej z Berlina, przejęte po wojnie przez władze polskie i zdeponowane w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. W 1946 roku klasztor objęły siostry benedyktynki ze Lwowa, a następnie jego część została przejęta przez cystersów z Wąchocka. Obecnie cystersów w Krzeszowie już nie ma, a parafią i kościołem opiekują się księża diecezjalni.
Na terenie zespołu klasztornego trwają aktualnie intensywne prace renowacyjne, finansowane w przeważającej części z funduszy UE. Mają one zakończyć się w 2012 roku.
