Dzień 6. Podzamcze – Mirów.
Rano wybrałem się do Ogrodzieńca.
Idąc ścieżką przez las docieramy do podnóża Góry Birów. Zalety ukształtowania terenu w tej okolicy ludzie docenili już 30 tysięcy lat temu. W jaskiniach okalających wniesienie znaleziono resztki obozowisk myśliwych, którzy polowali tutaj na renifery, nosorożce włochate, czy niedźwiedzie jaskiniowe. Wśród okolicznych lasów można znaleźć kurhany - miejsca pochówku zamieszkujących te okolice ludzi.W II i III tysiącleciu p.n.e szczyt góry oraz jej podnóże zasiedlali ludzie, którzy w swoich warsztatach potrafili wykonywać proste narzędzia - krzemienne siekiery, strzały i tym podobne. Istniała tu również osada rolnicza. Ludność ta żyła w tym miejscu przez setki lat, aż do zniszczenia okolicznych osad przez Scytów. Na przełomie IV i V wieku n.e osiedliły się tu plemiona germańskie, prawdopodobnie Wandalowie. W VII wieku wróciły na Górę Birów plemiona słowiańskie, oni to właśnie stworzyli u podnóża góry cmentarzysko kurhanowe. Prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku szczyt góry został ufortyfikowany. Warowny gród strzegł granicy ze Śląskiem, który należał wtedy do Czech. Warownia była zbudowana z drewna wzmacnianego kamieniem. Podczas wojen polsko - czeskich w XIV wieku została spalona i już nie została odbudowana. Rolę zamku na Górze Birów przejął zbudowany pod koniec XIV wieku zamek w Podzamczu. Obecnie na Górze Birów trwają prace mające na celu zrekonstruowanie niegdysiejszej warowni. Postawiono palisadę od strony głównego wejścia, od tyłu zaś zamurowano szczelinę w skale i zrobiono tylne wejście, które funkcjonowało również w dawnej warowni. Wewnątrz tworzonego zamku zbudowano budynki gospodarcze oraz wieżyczki obronne.
Karlin - sołectwo przyłączone do miasta Zawiercie, najbardziej na wschód wysunięta dzielnica miasta. Pierwsze pisemne wzmianki o istnieniu Karlina pochodzą z 1320 r. - ze spisu dóbr należących do rodziny Firlejów.
Żerkowie. Dzielnica miasta Zawiercie o charakterze wiejskim, nie związana urbanistycznie z centrum miasta. Murowana kapliczka przydrożna z XIX w. Górna część kapliczki pokryta d. gontowym obecnie blaszanym, dwuspadowym dachem. Jej szczyt zwieńczony jest czworoboczną wieżyczką. We wnętrzu znajduje się rzeźba ludowa Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Na uwagę zasługuje też figurka przydrożna z XIX w. przypominająca swym kształtem słup. We wnęce znajduje się rzeźba ludowa Chrystusa Frasobliwego. We wsi zachowało się sporo drewnianej starej zabudowy niestety wypieranej przez współczesne "willowe" budownictwo. W Dworskim Lesie położonym miedzy Żerkowicami i Karlinem wzdłuż przechodzącego tamtędy czerwonego pieszego szlaku Orlich Gniazd wije się malowniczy jar zakwitający wiosną przebiśniegami i przylaszczkami.
Okiennik Wielki zwany też Dużym lub Skarżyckim - grupa skał wapiennych, położona około pół kilometra na wschód od Skarżyc, dzielnicy Zawiercia. Najbardziej rozpoznawalnym elementem grupy jest skała posiadająca "okno" – otwór skalny o wymiarach ok. 7 × 5 metrów. Według historyków ok. XII-XIII wieku u podnóża skał istniał obronny gród o konstrukcji drewnianej; ślady murów miały być widoczne jeszcze w XIX wieku.. Istnieją podania, które łączą Okiennik z właścicielami zamku w Morsku, czy też z Janosikiem, który miał ukryć tu swoje skarby a także z XIX-wiecznym rozbójnikiem Malarskim, który miał zamieszkiwać znajdująca się poniżej "okna" jaskinię. W 1921 roku w jaskini odkryto narzędzia krzemienne z okresu środkowego paleolitu, które obecnie znajdują się w Muzeum Archeologicznym w Krakowie. Obecnie Okiennik znany jest przede wszystkim osobom uprawiającym wspinaczkę. Najbardziej znane drogi wspinaczkowe to Komin Kosmonautów (Komandosów), Droga Jungera, Super Akcje, Śląski Filar czy Rysa Fijała.
Morsko - wieś w gminie Włodowice. Między Morskiem a Podlesicami na skalistym wzgórzu znajdują się ruiny zamku określanego w literaturze jako Morsko. Zamek, zwany w średniowieczu Bąkowcem, wzmiankują źródła po raz pierwszy w 1389 roku. Zamek wzniesiono z łamanego, miejscowego wapienia. Zajmował on wydłużony wierzchołek skalistego wzgórza. Do obecnych czasów zachowały się fragmenty murów. Do południowego zbocza wzgórza zamkowego przytyka budynek mieszkalny, wzniesiony w latach 1923-1933 przez arch. Witolda Czeczotta. Poniżej są współczesne budynki ośrodka wypoczynkowego.
Rezerwat przyrody Góra Zborów - rezerwat przyrody nieożywionej na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej położony nieopodal wsi Podlesice. W granicach rezerwatu, o powierzchni 45 ha, leżą dwa wzgórza: Góra Zborów i Wzgórze Kołoczek, oba gęsto pokryte wapiennymi ostańcami o wysokości do 30 metrów, na ścianach których znajdują się liczne drogi wspinaczkowe. Zjawiska krasowe ukształtowały jaskinie (m.in. Jaskinia Głęboka - udostępniona dla ruchu turystycznego) i leje krasowe.
Bobolice - wieś w gminie Niegowa. Aktualnie wieś ta przekształca się w ośrodek wypoczynkowy. Największą atrakcją turystyczną wsi jest położony na Szlaku Orlich Gniazd Zamek Bobolice.
Mirów - wieś w gminie Niegowa. Miejscowość położona jest na Szlaku Orlich Gniazd, w obrębie Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych. Znajdują się w niej pozostałości XIV-wiecznego zamku. Obecnie zamek jest własnością prywatną w rękach rodziny Laseckich i prowadzone są prace wykopaliskowe oraz zabezpieczeniowe murów. Pierwsze wzmianki o miejscowości datowane są na XIII wiek. W tymże wieku Mirów jako osada obronna został zniszczony przez Tatarów. W późniejszym okresie zbudowany został w niej murowany zamek przez Kazimierza Wielkiego. Został on rozbudowany przez rodzinę Myszkowskich, którzy otrzymali go od Kazimierza Jagiellończyka pod koniec XV wieku.
Między zamkiem w Mirowie a zamkiem w Bobolicach znajduje się pasmo skał wapiennych, stanowiące atrakcyjny rejon wspinaczki sportowej. Znajduje się tu ponad 150 dróg wspinaczkowych, w większości ubezpieczonych ringami, o różnych trudnościach. Wysokość skał waha się od 5 do 30 metrów. Ponieważ skały znajdują się na terenie prywatnym, wspinać się można tylko pod warunkiem akceptacji regulaminu, poświadczonej podpisem złożonym w "książce wyjść" dostępnej na terenie posesji sołtysa wsi Mirów.
