-
-
- Ulica Ducha Świętego i Brama Klasztorna, zwana także Bramą Świętego Ducha lub Bramą Mniszek. Została wzniesiona w stylu flandryjskiego gotyku, charakteryzującym się masywną konstrukcją. Ze względu na swoją przysadzistość Brama ta przypomina inną, nieistniejącą już, bramę Starego Miasta – Bramę Paulińską. Ukończenie jej budowy datuje się na I połowę XIV wieku. Rozwój techniki wojennej, przede wszystkim upowszechnienie się broni palnej, wymógł nadbudowę bramy, której dokonano około roku 1420. Obok bram: Żeglarskiej, Łaziennej i Mostowej stanowiła najważniejszy punkt obronny na odcinku nadwiślańskim. W XIX wieku, pozbawiona już właściwie funkcji obronnych, brama została przebudowana i odtąd jej pomieszczenia przeznaczone były na cele mieszkalne. Nazwa bramy pochodzi od znajdującego się tuż poza murami miejskimi klasztoru sióstr Benedyktynek, przy którym powstał szpital i kościół. Kościół ten nosił wezwanie Świętego Ducha i istniał do XVII wieku. To właśnie od niego swoją zamienną nazwę wzięła zarówno brama, jak i cała ulica Ducha Świętego. Pochodzenie nazwy ulicy wiąże się nieraz mylnie ze współczesnym kościołem o tym samym wezwaniu, znajdującym się na drugim końcu ulicy, który jednak został wzniesiony w 1756 roku jako zbór luterański pw. Świętego Krzyża.
-
