-
-
- Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. We wnętrzu kościoła zwraca uwagę jego strzelistość potęgowana przez wąskie i wysokie okna z XIX-wiecznymi witrażami. Wnętrze o wysokości 26,75 m jest przekryte sklepieniami gwiaździstymi, w nawach. Wciągnięcie przypór nawy południowej do wnętrza spowodowało utworzenie się głębokich wnęk o charakterze kaplic bocznych. W dolnej części nawy północnej znajduje się empora, będąca częścią dawnego krużganka klasztornego włączonego do wnętrza kościoła. W kościele zachowała się część gotyckiego wyposażenia wnętrza: drewniane dębowe stalle z początku XV w. (jeden z najcenniejszych w Polsce zespołów snycerski średniowiecznej), rzeźba Chrystusa w grobie, fragmenty witraży z końca XIV w., krucyfiks z ok. 1510-1520 roku, sześć skrzydeł oraz rzeźba Chrystusa z dawnego ołtarza głównego, tzw. Poliptyku Toruńskiego (obecnie w Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie). Ważnym elementem wystroju wnętrza są malowidła ścienne z XIV i XV wieku. Okres, gdy kościołem władali protestanci wzbogacił wyposażenie o nowe elementy. Należą do nich przede wszystkim liczne epitafia mieszczan, w tym najcenniejsze - epitafium rodziny Neisserów sprzed 1588 r. z najstarszą zachowaną panoramą Torunia (1594). Z początku XVII wieku pochodzi główna część prospektu organowego oraz manierystyczna ambona. Organy, będące arcydziełem sztuki rzeźbiarskiej należą do najstarszych w Polsce. Pozostałe wyposażenie pochodzi w zasadzie a okresu rządów bernardynów. Są to późnobarokowe ołtarze przy filarach nawy głównej oraz monumentalny ołtarz główny o symbolice maryjnej z lat 1731-1733, dzieło Jana Guhra i Chrystiana Kynasta. Warto wymienić również drewniany łuk tęczowy z lat 1728-1729. Uzupełnieniami z przełomu XIX i XX w. (lata 1898-1916) są neogotyckie witraże wykonane przez firmę Binsfelda i Jansena z Trewiru.
-
