-
-
- Warszawski Uniwersytet Medyczny jest największą uczelnią medyczną w Polsce. Na 12 kierunkach i w 3 specjalnościach kształci się w niej blisko 11 tys. studentów, w tym ponad 500 obcokrajowców. Uczelnia posiada 4 wydziały: dwa lekarskie, farmaceutyczny i nauki o zdrowiu i jest organem założycielskim 5 szpitali klinicznych w Warszawie. Uniwersytet prowadzi również studia doktoranckie i podyplomowe oraz naucza w ramach zawodowych kursów specjalizacyjnych i dokształcających. Kadra dydaktyczno-naukowa liczy ponad 1,5 tys. pracowników, w tym ponad 100 profesorów tytularnych. Korzenie uczelni sięgają roku 1809, kiedy to z inicjatywy lekarzy - Augusta Ferdynanda Wollfa (1768-1846) , Hiacynta Dziarkowskiego (1747-1828) , Józefa Czekierskiego (1777-1827) i Franciszka Antoniego Brandta (1777-1837) - oraz asesora farmacji, Jana Józefa Celińskiego (1779-1832), powstała Akademia Lekarska. W 1816 roku Akademię Lekarską włączono, jako Wydział Lekarski w skład powołanego przez władze zaborcze Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Uniwersytet funkcjonował do października 1831 roku, kiedy to po Powstaniu Listopadowym zlikwidowano wszystkie wyższe uczelnie Królestwa Polskiego. Akademickie nauczanie medycyny w Warszawie zostało przerwane na 26 lat, a o rozwój naukowy i zawodowy środowiska lekarskiego dbały w tym czasie Warszawskie Towarzystwo Lekarskie oraz Rada Lekarska Królestwa Polskiego. Wybuchy epidemii i brak odpowiedniej liczby lekarzy wymusiły na zaborcy podjęcie decyzji o powołaniu uczelni medycznej. Najpierw w 1857 roku powołano Akademię Medyko-Chirurgiczną, a następnie w 1862 roku Akademię przyłączono do Szkoły Głównej Warszawskiej, jako Wydział Lekarski. Wzmożona rusyfikacja uczelni po upadku Powstania Styczniowego przerwała jej działalność. W 1869 roku powstał Cesarski Uniwersytet Warszawski, w którym obowiązkowym językiem wykładowym zamiast polskiego stał się rosyjski. Uczelnia była bojkotowana przez patriotyczną młodzież, która na studia medyczne wybierała się m.in. do Dorpatu lub Petersburga. Odrodzenie warszawskiego kształcenia medycznego stało się możliwe dopiero w czasie I wojny światowej, gdy w roku 1915 do Warszawy wkroczyli Niemcy. Do najbardziej zaangażowanych organizatorów nowego Uniwersytetu Warszawskiego należał wówczas lekarz i społecznik - Józef Polikarp Brudziński (1874-1917), który został pierwszym rektorem odrodzonego uniwersytetu. Zanim w 1916 roku powołano samodzielny Wydział Lekarski, przez pierwsze 10 miesięcy działalności Uniwersytetu nauczanie medycyny odbywało się w Oddziale Przygotowawczo-Lekarskim przy Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Pierwszym dziekanem Wydziału Lekarskiego został prof. Leon Kryński (1866-1937). Odrodzony Uniwersytet powołał w swojej strukturze osobny wydział dla kształcenia farmaceutów. W 1920 roku powołano w Warszawie Państwowy Instytut Dentystyczny. Instytutowi, który nie posiadał pełnych praw akademickich, patronował Wydział Lekarski UW. Kadra naukowa wydziału uzupełniała obsadę nauczycieli akademickich instytutu i była gwarancją wysokiego poziomu nauczania. W 1933 roku przemianowano tę uczelnię na Akademię Stomatologiczną. Działała ona do roku 1949, kiedy to została włączona, jako Oddział Stomatologiczny do Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach II wojny światowej w ramach uniwersyteckiego podziemnego nauczania medycyny działała m.in. Szkoła Docenta Zaorskiego, której studenci i lekarze nieśli pomoc rannym i brali udział w walkach podczas Powstania Warszawskiego. Warszawska medycyna w latach wojny poniosła ogromne straty - z 23 profesorów ocalało tylko jedenastu, poległa także wielka liczba lekarzy, pielęgniarek i studentów. W 1950 roku, z połączenia wydzielonych z Uniwersytetu Warszawskiego wydziałów lekarskiego i farmaceutycznego oraz Akademii Stomatologicznej, powstała samodzielna Akademia Medyczna w Warszawie. W jej murach kształcili się lub pracowali lekarze, którzy stali się legendami polskiej medycyny: profesorowie Ludwik Hirszfeld (1884-1954), Jan Nielubowicz (1915-2000), Tadeusz Orłowski (1917-2008), Zbigniew Religa (1938-2009). 22 marca 2008 roku uczelnia stała się uniwersytetem na mocy Ustawy z dnia 23 stycznia 2008. Obecnym rektorem WUM jest prof. Marek Krawczyk (ur. w 1946 roku).
-
