-
-
- Cmentarz prawosławny przy ulicy Wolskiej. Do wybuchu I wojny światowej cmentarz wolski był starannie utrzymany i odznaczał się okazałym wyglądem. Wybuch wojny i ewakuacja duchowieństwa prawosławnego do Rosji w 1915 roku, jak również i same działania wojenne były niewątpliwie przyczyną zaniedbania cmentarza. Jednak dopiero w roku 1932 rozpoczęto prace przy wznoszeniu zaprojektowanego przez inżyniera Anatola Kowalenkę betonowo-żeliwnego ogrodzenia. Wtedy też uporządkowano cały teren cmentarny. W tym samym roku władze miejskie udzieliły zgody na ekshumację zwłok z grobów, które w wyniku powrotu byłej cerkwi Matki Boskiej Włodzimierskiej i przyległego doń terenu pod zarząd kościoła rzymsko-katolickiego, znalazły się poza obrębem cmentarza prawosławnego. Zdecydowano wówczas o przeniesieniu na cmentarz prawosławny 50 grobów wybitnych zmarłych, m.in. prezydenta Warszawy Sokratesa Iwanowicza Starynkiewicza (1820-1902), znanego historyka wojskowości gen. Aleksandra Kazimirowicza Puzyrewskiego (1845-1904), pisarza Piotra Karlowicza Szczebalskiego (1810-1886), profesora Uniwersytetu Warszawskiego Aleksandra Lwowicza Błoka (1852-1909), czy Siergieja Siergiejewicza Muchanowa (1833-1897), męża pianistki Marii Kalergis (1822-1874) i prezesa dyrekcji warszawskich Teatrów Rządowych. Akcja ta zburzyła jednak chronologiczny porządek układu grobów. Dziś pomniki w/w osób, nienaturalnie stłoczone, pozostają w obrębie XX-wiecznych, zupełnie odrębnych stylowo nagrobków. W czasie działań wojennych we wrześniu 1939 roku sam cmentarz nie ucierpiał. Dopiero w czasie Powstania Warszawskiego, kiedy to cała Wola była terenem zaciek łych walk, cerkiew stała się schronieniem dla żołnierzy niemieckich i uległa częściowej dewastacji. W czasie Powstania cmentarz wolski był także miejscem straceń ludności cywilnej.
-
