-
-
- Odchodząca od Nowego Światu ulica Foksal biegnie do skarpy wiślanej, gdzie kończy się ślepo budynkiem pałacu Zamoyskich. Tereny zajmowane dzisiaj przez ulicę Foksal należały w XVIII wieku do dóbr rodziny Czapskich i znajdowała się tu ich podmiejska rezydencja. W roku 1746 Walenty Aleksander Czapski (1682-1751) sprzedał rezydencję Marii Annie Franciszce Brühlowej (1717-1762), która na nowo urządziła tu ogród. W 1776 roku nowy właściciel, bankier Fryderyk Cabrit (1745-1801) urządził w tutejszych ogrodach miejsce rozrywki dla zamożnych mieszkańców Warszawy, nadając mu angielską nazwę "Vauxhall", będącą określeniem istniejącego ogrodu w Londynie. Ogród był iluminowany, szczególnie z okazji balów i redut. W 4 pawilonach symbolizujących pory roku znajdowała się gastronomia, jedzenie można było nabyć też w namiotach. Wszystkiemu towarzyszyła muzyka w wykonaniu dobrej orkiestry. 10 maja 1789 roku Jean Pierre François Blanchard (1753-1809) dokonał w tym miejscu pierwszego w Warszawie lotu balonem. W końcu lat 70. XIX wieku Przeździeccy, następni właściciele dóbr, przeprowadzili ich parcelację. Nadany wtedy kształt ulicy przetrwał do dzisiaj. W roku 1880 zburzono kamienicę, zamykającą wylot ulicy w kierunku Nowego Światu i nadano nazwę Foksal. Przed wojną ulica nosiła imię Bronisława Wilhelma Pierackiego, dla upamiętnienia zamachu, dokonanego w 1934 roku na ówczesnego ministra Spraw Wewnętrznych, podczas okupacji nazywała się Foksalstrasse. W czasie Powstania Warszawskiego przebiegała tu II linia obrony Powiśla, tędy powstańcy wycofywali się do Śródmieścia. Po wojnie, w latach 1947-1950 nosiła nazwę ulicy Młodzieży Jugosłowiańskiej.
-
