-
-
- Nowe Miasto. Ulica Freta, biegnąca od ulicy Nowomiejskiej (przy zbiegu z ulicą Mostową i Długą) do połączenia ulic: Zakroczymskiej, Franciszkańskiej i Kościelnej. W średniowiecznej łacinie jej nazwa oznaczała błotniste bezdroże (Fretha Novae Civitatis - ugór nowomiejski). Inne źródło stwierdza, że nazwa wywodzi się ze średniowiecznej formy niemieckiego terminu Freiheit (wolna przestrzeń przed bramą, miejsce targów). Ulica była częścią dawnego traktu wiodącego ze Starej Warszawy do Zakroczymia. Nazwa ulicy po raz pierwszy wzmiankowana była w 1427 roku. Zabudowana była wówczas drewnianymi chatami. W XVII wieku przy ulicy tej powstał kościół oo. dominikanów p.w. św. Jacka oraz największy w Warszawie klasztor. Stąd też do połowy XVIII wieku część ulicy Freta była nazywana Dominikańską. W 1656 roku część zabudowań ulicy spłonęła. Pierwsze murowane kamienice powstały podczas odbudowy w II połowie XVII wieku. Ulica miała przede wszystkim charakter handlowy (sklepy, szynki i winiarnie). Kamienice ulicy wielokrotnie pzrebudowywano w XVIII i XIX wieku. Na początku XX wieku wśród mieszkańców ulicy przeważali Żydzi. W czasie Powstania Warszawskiego w kapitularzu kościoła p.w. św. Jacka miało siedzibę dowództwo grupy "Północ" AK. W pomieszczeniach klasztoru urządzono szpital powstańczy. W kamienicy Łyszkiewicza mieścił się sztab warszawskiej AL; po uderzeniu niemieckiej bomby wszyscy zginęli. Po zajęciu ulicy Freta, oddziały SS wymordowały wszystkich rannych powstańców, większość budynków uległa zniszczeniu. Obecna zabudowa ulicy pochodzi z lat 1950-1955. Jest rekonstrukcją kamienic z XVIII wieku. Przy ulicy Freta mieści się Muzeum Marii Salomei Skłodowskiej-Curie (1867-1934). Niniejsze zdjęcie zrobiłem latem 1982 roku.
-
