-
-
- Mijamy Górę Tabor (הר תבור). Jest ona samotnym wyraźnym wzniesieniem położonym na wschodnim krańcu Doliny Jizreel w Dolnej Galilei. Wznosi się na wysokość 575 metrów n.p.m. Według chrześcijańskiej tradycji jest to miejsce Przemienienia Jezusa Chrystusa i z tego powodu czasami nazywana Górą Przemienienia Pańskiego, jednak żadna z Ewangelii nie wymienia nazwy góry bezpośrednio. Na pamiątkę tego wydarzenia na szczycie góry wznoszono kościoły. Pierwszy klasztor benedyktyński Monastère Saint Salvador powstał w okresie wypraw krzyżowych w 1100 roku, i istniał do bitwy pod Hittin, stoczonej w 1187 roku przez króla jerozolimskiego Gwidona z Lusignan (?-1194) z wojskami Saladyna (1137/1138-1193). W latach 1211-1213 Arabowie wznieśli wokół opuszczonego budynku klasztoru silne fortyfikacje. W 1217 roku, w czasie V krucjaty, twierdza odparła oblężenie wojsk króla węgierskiego Andrzeja II (1176-1235). Ponieważ góra Tabor była celem nieustannych ataków templariuszy, muzułmanie zniszczyli fortyfikacje i opuścili twierdzę. W 1241 roku do klasztoru powrócili chrześcijańscy mnisi. Decyzją papieża Aleksandra IV (1185-1261), w 1255 roku klasztor przypadł joannitom. W 1263 roku góra Tabor trafiła ponownie w ręce muzułmanów. Za zgodą osmańskich władz, od 1631 roku na górze istniał klasztor franciszkański. W 1799 roku w czasie bliskowschodniej kampanii generała Napoleona Bonaparte (1769-1821) pod górą doszło do bitwy pod pomiędzy wojskami francuskimi i tureckimi. W 1862 roku prawosławny patriarchat Jerozolimy wybudował tutaj klasztor i skromną cerkiew, a w latach 1921-1924 katolicy rozbudowali swój klasztor w Bazylikę Przemienienia Pańskiego.
-
