-
-
- Elewator zbożowy wrósł w krajobraz Radziwia, dla wielu z nas widok z Tumów na Radziwie bez elewatora jest niewyobrażalny. Budowę elewatora rozpoczęto w 1950 roku, wg projektu z 1913 roku. Budowla w niczym nie przypomina stylu lat pięćdziesiątych, jest ona wzorowana na gdańskim kościele Dominikanów. Projekt ten był głośno krytykowany przez ówczesną władzę.
”Projekt powstał w 1913 r. z inicjatywy Towarzystwa Rolniczego. Budowa miała kosztować 50 tys. rubli. Nic jednak z tego nie wyszło, podobnie jak w latach 30., gdy plany budowy pokrzyżował wybuch wojny. W końcu na X-lecie Polski Ludowej, w 1950 r. rozpoczęła się budowa elewatora według projektu z początku wieku. W środku to wielka betonowa konstrukcja, z zewnątrz trzyczęściowa neogotycka bazylika - nawa to magazyn, transept - wieża, a prezbiterium to młyn. I to nie jest żadne przejęzyczenie. Podobieństw pomiędzy elewatorem w Radziwiu a gdańskim kościołem dominikanów pod wezwaniem św. Mikołaja nie trzeba długo szukać! Blendy zdobiące elewację silosa to też charakterystyczne detale dla toruńskiego ratusza czy gdańskiej Bramy Chlebnickiej.
Także i wnętrze elewatora z łukowymi sklepieniami nie przypomina w niczym architektury lat 50. Dokładnie odwrotnie. Wieść gminna niesie, że sakralny projekt elewatora był głośno krytykowany przez miejscową władzę. Przekonujący okazał się dopiero argument o konkurencji dla płockiej katedry. Wyższy i potężniejszy silos miał przyćmić płocką bazylikę, dominować nad nią. Mówiło się wtedy, że to kościół pracy socjalistycznej.”
Obecnie znajduje się tam firma Silopol.
-
