-
-
- Kościół św. Michała Archanioła.
Przedmieście Lubelskie powstało w 1581 roku na terenie wsi Janowice, która została wykupiona przez Jana Zamoyskiego. Centralną drogą tego przedmieścia była ul. Lubelska, którą nazywano też ul. Janowicką (obecnie ul. Lubelska jest oddalona o ok. 200 m). Do tej ulicy dochodziło kilka mniejszych, równoległych ulic w kierunku miasta (m.in. ul. Łanowa - nazwę tę nosi teraz inna ulica). Przy skrzyżowaniu ul. Lubelskiej z ul. Łanową istniał od poł. XVII wieku kościół pw. św. Katarzyny, a pod koniec XVIII wieku wybudowany został cmentarz. Pod koniec XVII wieku Przedmieście Lubelskie posiadało 150-200 domów, a ul. Łanowa była wówczas jedną z najliczniej zabudowanych ulic podmiejskich. W 1809 i 1831 została zniszczona duża część zabudowy, a wraz z modernizacją Twierdzy Zamość przedmieście to zostało niemal całkowicie zlikwidowane. Dla mieszkańców wytyczono nowe tereny, które położone były 1,5 km dalej (obecnie są to rejony ulic: Wojska Polskiego i Wiejskiej). Wkrótce zaczęto określać ten rejon Majdankiem, jako że przebiegała tamtędy droga na Majdan. Kiedy zlikwidowano Twierdzę Zamość, Przedmieście Lubelskie ponownie rozwinęło się w kierunku miasta po ulice: Peowiaków i Sadową, szczególnie po wschodniej stronie szosy lubelskiej (rejon ul. J. Kilińskiego). Pod koniec XIX wieku było tam 50 domów, a oprócz tego istniał browar, szpital (wówczas jedyny w Zamościu) i klinkiernia. W 1908 roku powstały koszary (dla wojska), a w 1912 roku istniały 3 szkółki elementarne, po drugiej stronie szosy powstała też rzeźnia i więzienie. Ta część miasta (przyłączona w 1849) była rozpoznawalna przez znaczną liczbę rodzin zamożnych wieśniaków, nie było tutaj ludności żydowskiej, a sieć handlowa była słabo rozwinięta. Przedmieście Lubelskie w latach międzywojennych składało się z zabudowań po obu stronach traktu lubelskiego (ul. J. Piłsudskiego) oraz ul. S. Okrzei i ul. Browarnej (obecna ul. J. Kilińskiego), jednakże do dzielnicy tej należały: włączone w 1918 roku Piaski (rejon ul. Reymonta), Majdanek oraz część Janowic. W 1922 roku przedmieście to zamieszkane było przez 3784 osoby, z czego większość stanowili Polacy (prawie 85%).
-
