Komentarze
-
Piotrze,dziękuję za strofy o Koperniku:)
-
...ten obraz kojarzy mi się także z wierszem:
"KOPERNIK”
Noc roziskrzona gwiazdami, pogodna
- To pora pracy, astronom na wieży
Patrzy na gwiazdy. Ręka jego chłodna
Ujmuje cyrkiel, który wszechświat mierzy.
Wielki Wóz sporo już objechał nieba,
Niedługo błyśnie sierp Ksieżyca blady...
Sam przeciw gwiazdom! Odwagi potrzeba
Temu, kto wnika w krążące miriady
Światów i myślą je mierzy z daleka...
O, Drogo Mleczna, Plejady i Wagi!
O, Słońce! Lęka sie serce człowieka.
Kopernik szepce: Odwagi, odwagi!
Myśl nieulękła ku gwiazdom się zwraca.
Szukając prawa, które wszystkim rządzi.
Cyrkiel i karta, rachunek i praca
Tyle wystarcza, by w niebie nie zbłądzić.
Bledną już gwiazdy. Astronom znużony
Przymknął powieki, chwilę - zda się - drzemie,
Nagle wprost w Słońce spojrzał i, natchniony,
Zatrzymał Słońce i poruszył Ziemię.
Władyslaw Broniewski
-
Masz rację:) Ten obraz pamiętamy ze szkoły:) A mnie się podobał jego zachwyt w oczach:)
-
To chyba każdy pamięta z podstawówki... Wtedy mnie intrygowało gdzie ten Kopernik biegnie...
...tak na marginesie, to nie podejrzewałem go o takie myśli. Cóż, jeszcze na pewno nie raz przyjdzie mi skorygować swoje zarozumialstwo ... :-( ...