-
-
- Kościół p.w. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Znajduje się po wschodniej stronie placu św. Marii Magdaleny, obok kościoła św. Andrzeja. Jest to prawdopodobnie największy pod względem pojemności zabytkowy kościół w Krakowie. Jest to pierwsza budowla architektury barokowej w Krakowie. Ufundowana została dla jezuitów przez króla Zygmunta III Wazę (1566-1632). Plan kościoła wykonał prawdopodobnie Giovanni de Rossis, a realizowali go od 1597 roku - najpierw Józef Britius, a następnie Giovanni Maria Bernardoni (ok. 1541-1605), który wprowadził pewne modyfikacje. Ostateczny kształt kościołowi nadał w latach 1605-1619 Giovanni Trevano (?-1644) i to on jest autorem fasady, kopuły i wystroju wnętrza. Uroczystej konsekracji kościoła dokonano w 1635 roku. W latach 1809-1815 świątynia służyła jako cerkiew prawosławna. Od 1842 roku służy parafii Wszystkich Świętych. Około roku 1890 posługę wikarego sprawował tu przyszły arcybiskup lwowski i święty - Józef Bilczewski (1860-1923). Kościół ma szeroki, jednonawowy korpus z nawami bocznymi o charakterze kaplic, transept z kopułą na skrzyżowaniu oraz prostokątne krótkie prezbiterium zamknięte półkolistą absydą. Dwukondygnacyjna fasada z dolomitu przypomina rzymski kościół Santa Susana Carla Maderny (1556-1629), ale są w niej też echa fasady głównego kościoła jezuickiego Il Gesù w Rzymie. W niszach znajdują się posągi świętych jezuickich: św. Ignacego Loyoli (1491-1556), św. Franciszka Ksawerego (1506-1552), św. Alojzego Gonzagi (1568-1591) oraz św. Stanisława Kostki (1550-1568) dłuta Dawida Heela (ok. 1671-1727), a nad portalem głównym godło zakonu jezuitów; w górnej kondygnacji św. Zygmunt (?-524) i św. Władysław (1040/1048-1095). Ogrodzenie placu z rzeźbami apostołów zostało zaprojektowane przez Kacpra Bażankę (ok. 1680-1726), a wykonane w roku 1722 przez Dawida Heela z wapienia pińczowskiego. Dziś, na miejscu XVIII-wiecznych, bardzo zniszczonych oryginałów, znajdują się współczesne kopie (także z wapienia pińczowskiego), wykonane przez Kazimierza Jęczmyka. Stiukowa dekoracja wnętrza jest autorstwa Giovanniego Battisty Falconiego (ok. 1600-1660). Późnobarokowy ołtarz główny z roku 1735 z rzeźbami Antoniego Frączkiewicza zaprojektowany został prawdopodobnie przez Kacpra Bażankę. W kościele znajduje się wiele interesujących obrazów i rzeźb.
-
