-
- Kościół parafialny p.w. św. Marcina to światynia murowana, o jednokalenicowej konstrukcji dachu, kryta gontem. Została wybudowana w I połowie XVI wieku i w swej historii trzykrotnie zmieniała patronów. Najpierw był nim św. Serwacy, potem - Wszyscy Święci, a od końca XIX wieku - św. Marcin. Konstrukcja kościoła składa się z trzech przyległych brył, które tworzą: jednoprzęsłowe, ośmioboczne, zamknięte prezbiterium, szersza od niego dwuprzęsłowa nawa oraz wieża o kwadratowej podstawie. Architektura reprezentuje styl przejściowy między gotykiem i renesansem. Kościół posiada sklepienie kolebkowe z lunetami, zaś w prezbiterium - z żebrami dekoracyjnymi. W nawie znajdują się pilastry. We wnęce rokokowego ołtarza głównego umieszczono obraz św. Marcina klęczącego przed ukazującym mu się na górze Chrystusem, pochodzący z połowy XVIII wieku. Na szczególną uwagę zasługuje tu gotycka monstrancja z roku 1528 w kształcie kapliczki, z figurką św. Piotra. Na północnej ścianie widnieje współczesna polichromia, obrazująca legendę o św. Marcinie.