-
-
- Park Oliwski. W 1782 roku, po śmierci opata Józefa Jacka Rybińskiego (1701-1782), król pruski Fryderyk II Wielki (1712-1786) mianował opatem Johanna Nepomucka Karla von Hohenzollerna-Hechingena (1732-1803), który sprowadził do Oliwy Jana Jerzego Saltzmanna (1764-1831), syna nadwornego ogrodnika, twórcy królewskich ogrodów w Poczdamie. Saltzmann zgodnie z ówczesną modą starał się imitować naturę w oparciu o popularne w tych czasach wyobrażenia o chińskich ogrodach. W północnej części parku, dziś zwanej chińsko-angielską (lub angielską), stworzone zostały kręte ścieżki i zbiorniki wodne naśladujące dziką przyrodę oraz urządzenia parkowe (altany, pawilony, "świątynie"). Po sekularyzacji klasztoru w 1831 roku park przeszedł na własność państwa pruskiego, a jego inspektorem został Gustaw Schöndorf (1810-1884). Pod jego zarządem park nabrał charakteru ogrodu dendrologiczno-krajobrazowego. Kolejne zmiany w parku to dzieło inspektora Ericha Wocke (1863-1941), zarządzającego ogrodem w latach 1899-1929. W pobliżu starej oranżerii, w miejscu dawnego labiryntu, utworzył on około 1910 roku alpinarium i sprowadził do Oliwy szereg alpejskich roślin.
-
