-
-
- Wielka Synagoga Włodawska. Jest jedną z najpiękniejszych świątyń wyznawców religii mojżeszowej w Polsce. Została zbudowana w latach 1764-1771 staraniem gminy żydowskiej, dzięki wsparciu fundacji rodu Czartoryskich. Autorem projektu był najprawdopodobniej Paweł Antoni Fontana (1696-1765). Bożnica została częściowo przebudowana pod koniec XVIII wieku. Synagogę zbudowano w miejscu dawnej, drewnianej bożnicy. Sto lat później dobudowano drugą kondygnację i dwa narożne alkierze. Układ architektoniczny włodawskiej synagogi nie odbiega od innych bożnic typowych dla czasu jej powstania. Utrzymana w stylu późnobarokowym zwraca uwagę ze względu na wyjątkowe rozwiązanie elewacji frontowej, imitującej fasadę pałacową. Centralną część zajmuje wysoka sala modlitw, nakryta wielkim mansardowym dachem. Od zachodu poprzedza ją sień, pierwotnie parterowa, flankowana w narożach dwukondygnacyjnymi alkierzami o mansardowych dachach, nawiązujących do dachu przekrywającego salę główną. Od strony północnej i południowej znajdują się dwa babińce zwieńczone grzebieniastymi attykami. Od frontu znajduje się przedsionek, a nad nim trzeci babiniec, do którego przylegają narożne alkierze podparte arkadami. Wnętrze zniszczone pożarem w roku 1934 zostało odrestaurowane. W czasie okupacji synagoga została zdewastowana przez hitlerowców i zamieniona w magazyn. W takim stanie przetrwała aż do 1970 roku. W latach 80. XX wieku został przeprowadzony gruntowny remont budowli, a w odrestaurowanym obiekcie otwarto w 1986 roku Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Stała ekspozycja etnograficzna dotycząca regionu wzbogacona została w 1990 roku o wystawę judaików.
-
Komentarze
-
Piękny budynek.
