• 12

Reszel

Podróż: Z Warmii do krainy Wielkich Jezior
Miejsce: Reszel, Warmińsko-Mazurskie , Polska, Europa

• 
• Zamek reszelski mimo doskonałych umocnień, był wielokrotnie zdobywany, bowiem albo nie miał go kto bronić, albo załoga nie była zbyt zdeterminowana do walki. Wydaje się, że wojska polskie zajęły go, nie napotykając większego oporu, zarówno w 1410, jak i w 1414 roku. W czasie wojny trzynastoletniej miasto wraz z załogą zamku przystąpiło do Związku Pruskiego, konfederacji miast i szlachty Pomorza Gdańskiego, działającej przeciwko władzy Krzyżaków. W roku 1455 zamek został zdobyty przez oddziały komtura Heinricha VI Reuß von Plauen (zm. w 1470 roku). We władaniu Zakonu zamek pozostał do 1462 roku, kiedy to został oddany sprzyjającemu Krzyżakom biskupowi warmińskiemu Pawłowi Legendorfowi (Paulus Stange de Legendorf; ok. 1415-1467), który pod koniec wojny przeszedł na stronę polską. Na mocy II pokoju toruńskiego z 1466 roku, Warmia przeszła pod
  
  władzę króla polskiego. Około 1505 roku, z inicjatywy biskupa Łukasza Watzenrode (1447-1512) w Reszlu rozpoczęto wznoszenie nowych murów obwodowych. W tym okresie częstym gościem był tu Mikołaj Kopernik (1473-1543), bratanek biskupa oraz jego sekretarz i osobisty lekarz. W latach 1594-1597 z inicjatywy kardynała Andrzeja Batorego (1563-1599), bratanka króla, warownię przekształcono w rezydencję. Zamek ostatecznie utracił znaczenie militarne. Został on został zniszczony w epoce wojen polsko-szwedzkich w XVII wieku. Po I rozbiorze Polski w roku 1772 królowie pruscy utworzyli na zamku więzienie. Pożary w 1806 i 1807 roku spustoszyły do końca zamek. W latach 20. XIX wieku południowe skrzydło zaadaptowano na kościół ewangelicki. Skrzydło wschodnie i południowe zostały obniżone do wysokości murów kurtynowych. Rozebrano do końca mury obronne, bramę wjazdową i basztę w narożniku północno-zachodnim. Zeszpeciło to architekturę założenia, które w tej formie pozostaje do dziś. W okresie międzywojennym rozpoczęto na zamku prace rekonstrukcyjne, które z przerwami trwają do chwili obecnej. Gruntowny remont, przeprowadzony w latach 1976-1985, pozwolił na utworzenie w części pomieszczeń domu pracy twórczej oraz galerii sztuki. Od roku 2001, po kolejnej renowacji, jest tu hotel z restauracją, galeria i muzeum.