-
-
- Dwór Artusa znajduje się nieopodal Ratusza Głównego Miasta. Jego nazwa została zaczerpnięta z bardzo popularnej w średniowieczu legendy o królu Arturze, symbolu rycerskości i odwagi. Mit o królu Arturze i rycerzach okrągłego stołu odpowiadał bogatym mieszczanom gdańskim, naśladującym feudalne obyczaje rycerstwa. W Dworze stworzono centrum życia towarzyskiego, ujętego w szczegółowe przepisy. Odbywały się tu spotkania, biesiady, wesela, a także grano sztuki teatralne. Od 1742 roku służył również jako giełda. Pierwszy budynek "curia regis Artus" wzniesiono w Gdańsku w latach 1348-1350, kolejny - być może w 1379 roku. Budynek obecnego dworu wzniesiono w latach 1476-1481. W 1552 roku otrzymał on nową fasadę, raz jeszcze przekształconą w 1617 roku przez Abrahama van den Blocke (1572-1628). Budynek ozdobiono wspaniałymi posągami starożytnych bohaterów (Scypiona Afrykańskiego, Temistoklesa, Kamillusa, Judy Machabeusza), powyżej nich - alegoriami siły i sprawiedliwości, a na szczycie posągiem Fortuny. Po obu stronach portalu umieszczono medaliony z popiersiami Zygmunta III Wazy (1566-1632) oraz jego syna, wtedy jeszcze królewicza Władysława (1595-1648). Reprezentacyjne wnętrze Dworu mieści ogromny, wysoki na 12 m renesansowy piec kaflowy, dzieło Georga Stelzenera z połowy XVI wieku, ozdobiony kaflami malowanymi przez mistrza Josta, na których przedstawiono portrety wybitnych ówczesnych władców europejskich, herby oraz personifikacje cnót i planet. Dwór Artusa wchodzi w skład Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Na prawo od Dworu Artusa położona jest przylegająca do niego kamieniczka zwana Nowym Domem Ławy. Jest to budowla o elewacji gotyckiej, portalu renesansowym, oraz szczycie barokowym. Od średniowiecza do początku XVIII wieku mieszkały tu rodziny patrycjuszy. Później została połączona z Dworem Artusa i od 1709 roku istniała tu siedziba sądów ławniczych. W jej wnętrzu, zwanym Sienią Gdańską, można obejrzeć wystrój sieni patrycjuszowskiego domu z XVII i XVIII wieku. Nowy Dom Ławy słynie z występów "Panienki z Okienka", która widnieje także w postaci figury u szczytu kamienicy. Autorką projektu figury jest Ewa Topolan. Jest to nawiązanie do znanej powieści Jadwigi Łuszczewskiej - Deotymy (1834-1908).
-
