-
-
- Pomnik urodzonego w Radzyniu wybitnego skrzypka, kompozytora i pedagoga Karola Józefa Lipińskiego (1790-1861). Gry na skrzypcach uczył się od piątego roku życia - początkowo od ojca Feliksa (kapelmistrza orkiestry w majątku Potockich w Radzyniu). W roku 1809 został zaangażowany na stanowisko koncertmistrza orkiestry teatru niemieckiego we Lwowie. Tam powstała zdecydowana większość jego kompozycji, m.in. symfonie, trzy koncerty skrzypcowe, kaprysy i polonezy. W roku 1814 wyjechał do Wiednia, aby poznać sławnego wówczas niemieckiego skrzypka-wirtuoza Ludwika Spohra (1784-1859). Po tym spotkaniu postanowił obrać karierę koncertującego skrzypka, zaś po powrocie do Lwowa porzucił pracę w teatrze i zajął się doskonaleniem gry na skrzypcach. Równocześnie tworzy i zajmuje się działalnością pedagogiczną. W 1817 roku udał się na koncerty do Włoch. Spotkał się tam z Niccolo Paganinim (1782-1840) i obaj dwukrotnie wspólnie koncertowali w 1818 roku. W latach 1819-1824 koncertował w Kijowie, Krakowie, Poznaniu, Berlinie, Lipsku i Wrocławiu, Wilnie, Krzemieńcu i Kamieńcu Podolskim. Później koncertował w Warszawie i otrzymał nominację na pierwszego skrzypka Dworu Królewsko-Polskiego. W roku 1829 wystąpił w Warszawie wspólnie z Paganinim. W następnych latach był koncertmistrzem orkiestry Gewandhaus w Lipsku, koncertował także w Paryżu, Londynie i Manchesterze. Pod koniec lat 30. XIX wieku uzyskał stanowisko koncertmistrza kapeli króla saskiego w Dreźnie. Współpracował z Richardem Wagnerem (1813-1883), przyjaźnił się z Robertem Schumannem (1810-1856). W Dreźnie powstały jego ostatnie utwory.Tutaj też rozwinął swoją działalność pedagogiczną kształcąc wielu skrzypków i opiekując się młodymi talentami m.in. Henrykiem Wieniawskim (1835-1880). Paganini zapytany, kto według niego jest najlepszym skrzypkiem na świecie odpowiedział: "Nie wiem kto jest najlepszy, ale Lipiński ma na pewno drugie miejsce".
-
