Podróż Biała na kole

Kolejna ekskursa, oczywiście na dwóch kołach, w miejsce już raz odwiedzone ale tylko przejazdem. Tym razem Biała k. Zgierza celem była. Po początkowych perturbacjach z drogą, bo "las w budowie" do Białej wcale nie szybko jednak dotarłem.

Od razu, w centrum, vis-a-vis miejscowej remizy, wiadomość od mieszkańców, że tu narodowe tradycje się podtrzymuje. Pomnik, obelisk ku czci Marszałka Piłsudskiego. Chwila więc przy nim na uzupełnienie płynów bo żar lipcowy w maju z nieba się ulewa.

Dalej ul. Kościelną (a jakże) do kościoła. Trudno nie trafić mając nawet oczy zamknięte. Zapach starego drewna z daleka da się wyczuć. Na lekkim wzgórzu, aleja na dzidziniec kościoła prowadzi. Wszystko zadbane, uporządkowane. Prawdziwa perełka. Drewniany kościół, zrębowej konstrukcji, gontem kryty, pochodzi z końca XVIIIw. z 1778r. ufundowany przez właściciela wsi, sędziego łowickiego Wilkanowskiego. Potem był wielokrotnie przebudowywany, ostanio w latach 1946-46. Z lewej strony obelisk, oddający hołd tym, którzy walczyli i zgineli w latach II Wojny Światowej. Z tyłu koscioła znajduje się mogiła powstańców z 1863r. oraz naścienna tablica z okazji 10 rocznicy odzyskania niepodległości w 1918r. 

Wnętrze urzeka. Malutkie, ale i pełne przestrzeni. Wspaniały, barokowy główny ołtarz,  dwa mniejsze poboczne, ambona. Czy zdjecia oddają? Trzeba być i wchłonąć atmosferę wnętrza.

W poblizu kościoła, na cmentarzu znajduje się kwatera poległych zołnierzy Pułku Strzelców Kaniowskich w walkach z września 1939r. Zadbana, uporządkowana. Kolejny dowód na miejscowy patriotyzm tutejszych mieszkańców.

Z opisów jakie znalazłem w sieci wyłania mi się pewna nieściłość co do objaśnień bocznych ołtarzy. Wg mnie stan faktyczny, obecny nie zgadza się z opisami. Więcej tu. Gdyby ktoś więc mógł rozwiać moje wątpliwości...

Nie staram się już walczyć z mapą.