Ostatni dzień w Xian. Na murach miejskich nie byliśmy. Leje. No nic - nie byliśmy to idziemy. Deszczy czy nie trzeba! Ale jak wejść na mury? Mieszkamy przy samych murach i przy Bramie Południowej. Brama jest jednak na środku wytyczonego ronda. Za chiny nie ma tam pasów ani nawet przejścia podziemnego. Jak przejść przez ulice? Tak jak tubylcy... W poprzek. Oczywiście dopinamy się do jakiegoś też przechodzącego Chińczyka i z zamkniętymi z przerażenia oczami przechodzimy. Po takiej szkole życia, w Krakowie będziemy sobie pewnie przez Aleje spacerkiem miedzy samochodami chodzić. Po murach można pojeździć rowerem albo rikszą. W deszczu nie jest to jednak najfajniejsze. Rozglądamy się trochę, robimy zdjęcia i wracamy. Może kiedyś uda się nam jeszcze przyjechać do Xian i trafić na lepszą pogodę. Mamy wtedy zamiar przejechać całe mury na rowerze.
Na lotnisko jedziemy już w ogromną ulewę - wynajęliśmy busa w hostelu ale okazało się, że zabiorą nas dwie taksówki (220Y ok 1h). Pomimo obaw - samolot wygląda bardzo przyzwoicie. Dają nam tez jedzonko. Po ok 1,5H lotu widać już górki, pola ryżowe i masę zieleni. Lądujemy w Guilin. Wychodzimy - i szok temperaturowy: 33 Stopnie i wilgotność na poziomie 90%. Massakra. Na lotnisku polecam poprosić miłą panią w informacji - zaraz przy wyjściu o mapkę Guilin i Yangshuo.
Do centrum Guilin jedziemy autobusem. Na dworcu kupujemy bilety do Shenzhen (12h i 243Y) - na szczęście nie ma z nimi problemu - wyjazd dopiero za 4 dni. Mamy wreszcie wszystkie 5 łózek w jednym przedziale! Przed dworcem tłum naganiaczy nas ściga i chce wsadzić do autobusu jadącego do Yangshuo. W końcu udaje nam się wsiąść do takiego gdzie są miejsca siedzące. Jedziemy 1,5h , na miejscu będziemy po 22. Nie mamy rezerwacji hostelu. Upał jest wykańczający... To zdecydowanie najgorszy pomysł jaki może być - przyjechać gdzieś w nowe miejsce w nocy i bez pomysłu gdzie zanocować...
