Z Clearwell chcieliśmy podjechać jeszcze do Zamku Chepstow, ale... zabłądziliśmy. Brytyjskie drogi kategorii B to spore wyzwanie nawigacyjne. Jednak, jak to często bywa, nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Gdy już wydawało nam się, że dobrze jedziemy nagle, zza górskiego zakrętu wyłoniły się ruiny Tintern Abbey. Hmmm... Nie powinno ich tu być, ale skoro są...
"By w pełni rozkoszować się urokami Tintern Abbey i wypoczywać, zabierz ze sobą wina, zimne mięso i kukurydzę dla koni (chleb, piwo, cider i, zazwyczaj, łosoś są dostępne w [zajeździe] Beaufort Arms). Rozłóż swój stół w ruinach, a walijskiego harfiarza sprowadź z Chepstow." W ten sposób, już w XVIII wieku reklamowano niezwykłe piękno dawnego opactwa cystersów i jego okolicy.
Tintern Abbey wybudowano "z dala od ludzkich osiedli", w najpiękniejszym zakątku Wye Valley. Na tym obszarze Rzeka Wye wije się zygzakiem, omijając strome, zalesione wzgórza.
Przez pierwszych czterysta lat funkcjonowania, począwszy od 1131 roku, opactwo rosło w siłę. Dzięki hojnym darczyńcom z pobliskiego Chepstow, ze skromnej kolonii ciężko pracujących zakonników, Tintern rozrosło się do rozmiarów najpotężniejszego klasztoru w Walii. Rozbudowa trwała niemal bez przerwy. Do tego stopnia, że, jak podają historycy, "tylko kilku mnichów dożyło tu starości nie oglądając rusztowań kamieniarzy powiększających którąś z części opactwa". Do czasu...
Oderwanie się kościoła angielskiego od Rzymu za czasów Henryka VIII, oznaczało koniec potęgi klasztoru. Z dnia na dzień monumentalny kompleks stał się ruiną. Srebro i całą zastawę wywieziono do królewskiego skarbca, ołów pokrywający dachy zerwano, a witraże po prostu powybijano. Odtąd, a minęło już prawie pięćset lat, opactwo stanowi nieodłączną i piękną część krajobrazu doliny Rzeki Wye...
